பிறப்பு – இறப்பு – முக்தி
0
0
“இறப்பு என்பது சூல தூல உடலின் அழிவாகும்.
முக்தி என்பது சூக்கும உடலின் அழிவாகும்.”
முதலில் நாம் சூல உடல் சூக்கும உடல் என்றால் என்ன என்று விளங்கிக் கொள்வோம்.
தூல உடல் (சூல உடல், அன்னமய கோசம்)
ஒவ்வொரு ஜீவ ராசியும் இவ்வுலகத்தில் எடுத்திருக்கும் உடலே சூல உடலாகும். இந்தச் சூல உடல் மண், நீர், நெருப்பு, காற்று, ஆகாயம் ஆகிய பஞ்ச பூதங்களினால் ஆனது. மரமானாலும் சரி, புளுவானாலும் சரி, மனிதர் ஆனாலும் சரி ஒரு உடலிலிருந்தே இன்னொரு அதே போன்ற உடல் உருவாக முடியும். அதாவது ஒரு மாமரம் இன்னொரு மாமரத்தினை விதை மூலமாக உருவாக்கும். ஒரு புழு முட்டையிட்டு இன்னொரு புழுவை உருவாக்கும். ஒரு மனித ஆணும் பெண்ணும் இணைந்து இன்னொரு மனித உடலை உருவாக்கும். இதுவே இயற்கையின் படைப்பாகும்.
ஆதியில் நீரில்த் தோன்றிய சிறிய உயிரினங்கள் காலப் போக்கில் உருமாற்றமடைந்து, திரிப்படைந்து வேறு வேறு உயிரினங்கள் தோன்றி, காலப்போக்கில் கூர்ப்படைந்து குரங்குகள் தோன்றி அதிலிருந்து கூர்ப்படைந்து மனித இனம் தோன்றியதாக விஞ்ஞானம் கூறுகிறது. குரங்கில் இருந்து மனிதன் தோன்றியிருந்தால் ஏன் இன்னும் குரங்குகள் இருக்கின்றன என்று சில பகுத்தறிவாளர்கள் கேள்வியும் எழுப்புகின்றார்கள்.
இறைவனே இவ்வுலகத்தில் ஒவ்வொரு உயிரினத்தையும் படைத்ததாக எல்லா மதங்களும் கூறுகின்றன. இறைவன் தானே சிவனாகவும் உமாதேவியாகவும் இவ்வுலகில் உடலெடுத்து மனித இனத்தைத் தோற்றுவித்ததாக இந்துமதம் விளக்குகிறது. இறைவன் ஆவான், ஏவாள் என முதல் மனித உடலெடுத்து இவ்வுலகத்தில் மனிதர்களைப் படைத்ததாக கிறிஸ்தவ மதம் விளக்குகிறது. முதல் மனிதனை இறைவன் ஒளியினால் படைத்ததாக நபிமொழி கூறுகின்றது. எனவே ஒவ்வொரு மதமும் இவ்வுலகில் உயிரினங்கள் இறைவனால்ப் படைக்கப் பட்டதாகவே கூறுகின்றன.
இந்த உலகத்திலுள்ள ஒவ்வொரு உயிரினத்தினதும் பௌதீக உடலே அதாவது சாதாரண கண்களுக்குத் தெரியும் உடலே தூலஉடல் என ஆன்மீகத்தில் அழைக்கப்படுகிறது. மரமானாலும், புளுவானாலும், பறவையானாலும், மனிதனானாலும் அதன் உடல் தூலஉடல் என அழைக்கப் படுகிறது.
தூல உடலை உயிரோட்டமாக வைத்திருப்பது உயிச் சக்தியாகும்.
உயிர்
உயிர்ச்சக்தி என்பது ஆன்மா அல்ல. உயிர்ச்சக்தி ஆனது ஒரு தாய் தந்தையாரின் உயிரில் இருந்தே அவர்களில் இருந்து உருவாகும் விதையோ, அன்றி கருவோ, அன்றி முட்டையோ உயிரைப் பெற்றுக் கொள்கிறது. கரு வளர்ந்து பிறக்கும் போது சூக்கும உடல் அந்த பிறக்கும் குழந்தையோ, குட்டியோ, குஞ்சோ, ஒரு விதையில் இருந்து வரும் முளையோ அதனுடன் இணைந்து கொள்கிறது.
தூலஉடல் உயிருடன் இருக்கும்வரை சூக்கும உடல் அதனுடன் இணைந்திருக்கும். தூலஉடல் உயிரற்ற தன்மை எய்தும்போது சூக்கும சரீரமானது அதன் சூல உடல் செயலற்றுப் போகாதவாறு பல முயற்சிகள் செய்யும். முயற்சிகள் பலனளிக்காத போது தூலஉடல் செயலற்றுப் போக சூக்கும உடல் அதிலிருந்து வெளியேறும். இதுவே மரணம் எனப்படும். அவ்வாறு வெளியேறும் போது பந்தபாசம், ஆசைகள், ஆழ்ந்த நினைவுகள், நட்பு, காதல், பழிவாங்கும் உணா்ச்சி, நிறைவேறாத ஆசைகள் முதலிய பதிவுகளோடு தான் சூக்கும உடல் வெளியேறுகின்றது. சூக்கும உடல் தான் செய்த பாவ புண்ணியத்துக்கு ஏற்றவாறு இன்னொரு உடல் எடுப்பதற்காகக் காத்திருக்கும்.
சூக்கும உடல் (சூக்கும சரீரம், ஓளி உடல், பிராணமய கோசம்)
சூக்கும உடல் என்பது ஆன்மா எனப் பொதுப்படையாகக் கூறப்பட்டாலும், சூக்கும உடலில் ஆன்மா ஒரு அங்கமே. அதாவது ஆன்மா அதில் ஒரு பகுதியே தவிர சூக்கும உடல் ஆன்மா அல்ல. சூக்கும உடல் எனப்படுவது ஆன்மா, சூக்கும நாடிகள், சூக்கும சக்கரங்கள் (ஆதாரங்கள்), எண்ணங்கள், பாவங்கள், புண்ணியங்கள், பழைய ஞாபகங்கள் போன்றனவற்றைக் கொண்ட ஒரு கலவையே சூக்கும உடலாகும். அதாவது நாம் காணும் சூரிய ஒளியில் ஏழு நிறங்கள் (வர்ணங்கள்) கலந்து இருப்பது போல சூக்கும உடலும் பல செய்திகள் பல பகுதிகளைக் கொண்ட ஒரு கலவையே சூக்கும உடலாகும்.
சூக்கும உடலில் ஆன்மா இணைந்திருந்து அதனுடன் பயணம் செய்வதனை திருமூலர் பின்வருமாறு விளக்குகிறார்.
காயுங் கடும்பரி கால்வைத்து வாங்கல்போல்
சேய இடம் அண்மை செல்லவும் வல்லது
காயத் துகிற்போர்வை ஒன்றுவிட் டாங்கொன்றிட்
டேயு மவரென்ன ஏய்ந்திடுங் காயமே.
விளக்கம்: போர்க் குதிரை அண்மை, சேய்மை அதாவது தூரத்துக்கு வேகமாகவும் அருகாமையில் மெதுவாகவும் ஓடும், நடக்கும். அப்போது அதன் முன்னங் கால்களின் அசைவுக்கு ஏற்றவாறு அதன் பின்னங் கால்கள் பின்தொடரும். அதுபோல சூக்கும உடலில் அமைந்துள்ள ஆன்மாவானது சூக்கும உடலுடன் பயணம் செய்யும். அதாவது ஆன்மா சூக்கும உடலைப் பற்றிக் கொண்டு அச் சூக்கும உடல் ஒன்றை விட்டு மற்றொன்றுக்கு தாவிச் செல்லும்போது அதனுடன் பயணம் செய்யும். சூக்கும சரீரம் தூல சரீரத்தின்மேல் போர்வை போலவே உள்ளதாகும். சூக்கும உடலானது தூல உடம்பில் ஒன்றை நீக்கிவிட்டு, மற்றொன்றை எடுத்துக் கொள்ளுதல் மனிதர்கள் தாம் அணிந்திருக்கும் பழுதாகும் ஆடையை நீக்கிவிட்டு மற்றொன்றை அணிந்து கொள்வதற்கு ஒப்பானது.
ஒரு குழந்தை தாயின் கர்ப்பத்தில் இருந்து வெளிவருவது, ஒரு குஞ்சு முட்டையில் இருந்து வெளிவருவது, ஒரு விதை தனது கோதினை உடைத்து வெளிவருவது பிறப்பாகக் கொள்ளப் படுகிறது. குழந்தையோ, குஞ்சோ விதையில் இருந்து வரும் முளையோ வெளிவரும்போது அந்தச் சூல உடலுடன் சூக்கும உடலானது இணைந்து கொள்கிறது. அதுவே பிறப்பாகக் கொள்ளப்படுகிறது. அன்றில் இருந்தே அதன் ஆயுள் ஆரம்பிக்கிறது.
ஆயுள் என்பது அதாவது வயது என்பது தூல உடலுக்கே தவிர சூக்கும உடலுக்கு இல்லை. அதாவது காலஅளவு இப்புவியில் தூல உடலுக்கே பொருந்தும். அதாவது ஒரு தூல உடல் இப்புவில் பிறக்கும்போது அவ்விடத்தைக் கடக்கும் சூரியனின் நிலையை வைத்தே நேரம் இப்புவியில்க் கணிக்கப்படுகிறது. ஒரு சூக்கும சரீரம் அந்தத் தூல உடலுடன் இணைந்திருக்கும் வரை அந்தத் தூலஉடலின் வயதை எடுத்துக் கொள்ளும். மரணத்தின்போது சூக்கும உடல் அத்தூல உடலை விட்டு வெளியேறியதும் அதன் கால அளவு அடுத்த பிறப்பு எடுக்கும் வரை இப்புவியின் காலத்தினை பின்பற்றுவதில்லை. அதாவது தூல உடலில் இருந்து வெளியேறிய சூக்கும உடல் அடுத்த பிறப்பு எடுக்கும்வரை அதன் கால வயதினை எம்மால்க் கணிக்க முடியாது.
இப்புவியில் ஆஸ்திரேலியாவில் பிறக்கும் ஒருவர் அமெரிக்காவில் சென்று குடியேறும்போது அவருடைய வயது ஒருநாள் குறைவடைந்திக்கும். இதனை யாரும் சிந்திப்பதில்லை.
சூக்கும உடலானது தான் இணைந்திருக்கும் சூல உடலின் தோற்றத்தினை ஒத்து இருக்கும். இறப்பின்போது தூல உடலில் இருந்து பிரிந்து சென்றாலும் மறுபிறப்பு எடுக்கும் வரை, தான் இறுதியாக இருந்த உடலின் தோற்றத்துடனேயே காணப்படும். சூக்கும உடலைக் காணக்கூடிய ஞானிகளால் சூக்கும உடலின் தோற்றத்தினை வைத்து அவர்களை அடையாளம் கண்டு கொள்ளக் கூடியதாக இருக்கும்.
தூல சூக்கும சரீரங்களை ஆன்மீக வாதிகள் பின்வருமாறு குறிப்பிடுகிறார்கள்
1. தூல சரீரம் (அன்னமய கோசம்) – அன்னம் அதாவது உணவினால் வளரும் உடல். சாதாரண கண்களுக்குத் தெரியும் உடல்.
2. சூக்கும சரீரம் (பிராணமய கோசம்) கண்ணுக்குத் தெரியாத ஒளியுடன். ஞானக் கண்களுக்குத் (நெற்றிக் கண் அல்லது மூன்றாவது கண்) தெரியும் சரீரம்
சூக்கும சரீரம் பின்வரும் செயற்படுகளின் கலவையாகும்.
– ஆன்மா – குண்டலினி சக்தி (சிவ சக்தி)
– குண சரீரம் (மனோமய கோசம்) – மனதின் குணாதிசயங்கள்.
– கஞ்சுக சரீரம் (விஞ்ஞானமய கோசம்) – நினைவாற்றல். முற்பிறப்பு பதிவுகள்.
– காரண சரீரம் – மனதின் தன்மை.
கோசம் என்றால் உறை என்று பொருள்.
சூக்கும உடலின் வடிவத்தினை ஒளவையார் ஞானக்குறளில் பின்வருமாறு விளக்குகிறார்.
வெள்ளிபொன் மேனிய தொக்கும் வினையுடைய
வுள்ளுடம்பி னாய வொளி. 22
விளக்கம்: உள்ளுடம்பின் அதாவது சூக்கும தேகத்தின் தோற்றமானது வெள்ளி அல்லது பொன்போல ஒளிமயமாகக் காட்சியளிக்கும்.
ஒரு இறப்பின் பின்னர் அடுத்த உடலெடுக்கும் வரை சூக்கும உடலுக்கு என்ன நடை பெறுகிறது என்பதற்குச் சரியான விளக்கங்கள் எங்கும் காணப்படவில்லை.
கருடபுராணம் என்னும் புராண நூலில் இறப்பின் பின்னர் ஒரு ஆன்மா (சூக்கும உடல்) இன்னொரு சூக்கும உடலினுள் புகுந்து அதாவது இப்புவியில் பிறப்பு என்பது ஒரு தூல உடலினுள் ஆன்மா புகுவது என்று கொள்ளப்படுகிறது. அதுபோல இவ்வுடலை விட்டு வெளியேறும் சூக்கும உடலானது பிரபஞ்சத்தில் இன்னொரு உடலினுள் புகுகிறது என்று விளக்குகிறது கருடபுராணம். அப்படி இன்னொரு உடலினுள்ப் புகுந்த இந்தச் சூக்கும உடலானது எப்படி எங்கெல்லாம் பயணம் செய்கிறது. இவ்வுலகில் செய்த பாவ புண்ணியத்துக்கு ஏற்றவாறு பல தண்டனைகளை அனுபவிக்கிறது என்று கருட புராணம் விளக்குகிறது.
அதாவது ஆன்மாக்கள் புவியில் மனித உடலுடன் இணைந்து இருக்கும் போதே அதன் முழு ஆற்றலும் செயல்படும். மனித உடலில் இருந்து மரணத்தின்போது வெளியேறிய ஆன்மாவினால் மட்டுப்படுத்தப்பட்ட அளவிலான சிந்தனையும் செயலுமே அமையும். அதாவது நாம் தூங்கும் போது காணும் கனவுகள் போல அந்த ஆன்மாக்களது திறன் இருக்கும் என்று விளக்குகிறார்கள் சித்தர்கள். அதாவது தூக்கம் மரணத்தின் ஒத்திகையே.
அஞ்ஞானிகள் தூங்கும்போது கனவு காண்கிறார்கள். ஆனால் நிலையற்ற வாழ்வை நிலையானது என்று எண்ணி வாழ்ந்து கொண்டிருக்கும் அஞ்ஞானிகளை, அதாவது சாதாரண மனிதர்களது வாழ்வை அஞ்ஞானிகள் காணும் கனவு எனச் சித்தர்கள் கூறுகிறார்கள்.
வேதங்களில் இருந்தும் பல சித்தர்கள் ஞானிகளது விளக்கங்களில் இருந்தும், இந்தப் புவியில்ப் பிறப்பெடுக்கும் ஆன்மாவானது முறைப்படி வாழ்ந்து முதுமை எய்தி இறக்குமாக இருந்தால் அது தனது விதிக்கப்பட்ட விதிப்படி வாழ்ந்து கழித்துக் கொள்கிறது என்று அர்த்தமாகும். அந்த ஆன்மா இறக்கும் போது அதனை அடுத்த கட்டத்துக்கு நகர இறைவனால் வழிகாட்டப்படும் என்று விளக்கப் பட்டுள்ளது. அது தவிர்ந்த மரணங்கள் அதாவது விபத்து, கொலை, தற்கொலை, நோய் வாய்ப்பட்டு இறத்தல் போன்ற மரணங்களால் வெளியேறும் ஆன்மாவானது உரிய வழிகாட்டலின்றி சிறிது காலம் பிரபஞ்சத்தில் அலைந்து திரியும் என்றும். அப்படிப்பட்ட ஆன்மாக்கள் சில வேளைகளில் இப்புவியில் வாழும் உறுதி குறைந்த மனிதர்களுடன் தொற்றிக் கொள்ளும் என்றும் விளக்குகிறார்கள்.
அதாவது இப்புவியில் தனது நிறைவேறாத ஆசைகளையும் பழி வாங்கும் உணர்வுகளையும் தீர்த்துக் கொள்வதற்காகவே அவ்வாறு செயல்ப்படுகின்றன.
இது மிகவும் அபூர்வ நிகழ்வுகளே. உறுதி குறைந்த என்று கூறும் போது பொதுவாகப் பயந்த சுபாவமுள்ள பெண்கள், குழந்தைகளில் அவை தொற்றிக் கொண்டு சில காலம் அவ்வுடலில் வாழும் என்று குறிப்பிடுகிறார்கள். அவ்வாறு இன்னொரு ஆன்மாவினால்ப் பீடிக்கப்பட்டவர்கள் அவ் ஆன்மாவின் ஆதிக்கத்தில் செயல்ப்படுவார்கள் என்றும் அவர்களது நடவடிக்கைகள் அன்றாட நடவடிக்கைகளில் இருந்து சற்று மாறுபட்டிருக்கும் என்றும் விளக்குகிறார்கள். அதாவது அவர்களுடன் பழகுபவர்கள் அவர்களது நடவடிக்கைகளைப் பார்த்து ஆச்சரியப் படுவார்கள். எப்படி இவர்களில் திடீரென ஒரு மாற்றம் ஏற்பட்டது என்று வியப்பார்கள். அப்படியாக அவர்களுடன் இணைந்திருக்கும் ஆன்மாவனது சில காலத்தில் அவர்களை விட்டு தானாகவே வெளியேறிவிடும் என்றும் விளக்குகிறார்கள் சித்தர்கள்.
அலைந்து திரியும் ஆன்மாக்கள் பொதுவாக சப்தம், இரைச்சல் இல்லாத ஆள் நடமாட்டமில்லாத பாழடைந்த இடங்கள், காடுகள் போன்ற இடங்களிலேயே பொதுவாகச் சஞ்சாரம் செய்யும். அதனாலேயே பெண்கள் குழந்தைகளை அப்படியான இடங்களுக்குத் தனியாகச் செல்ல வேண்டாம் என்று பெரியவர்கள் கூறுகிறார்கள்.
பொதுவாக ஒரு மரணம் நடந்த வீட்டில் அந்த மரணமடைந்த நபர் வளமையாகப் படுத்து உறங்கும் இடத்தில் யாராவது படுத்து உறங்கினால் சற்று அசாதாரணமான அசௌகரியங்களை உணர்வர். இப்படியான நிகழ்வுகள் அவர்கள் இறந்து ஓரிரு நாட்களுக்கு மட்டுமே நடைபெறும். இறந்தவர்களது ஆன்மா அதாவது சூக்கும சரீரமானது இறந்து பதினாறாவது நாட்க்கள் வரை அவ்விடத்திலேயே சுற்றித் திரியும். இறந்தவர்களது சூக்கும சரீரத்தினால் எம்மைப் பார்க்க முடியும். ஆனால் எம்மால் அவர்களைப் பார்க்க முடியாது. ஆனால் சிலவேளைகளில் அவர்களது அதாவது அந்த ஆன்மாவின் நடமாட்டத்தினை உணர முடியும்.
புராணங்களில் கூடு வீட்டுக் கூடு பாய்தல் என்ற தந்திரம் பல இடங்களில் விளக்கப்பட்டுள்ளது. கூடு வீட்டுக் கூடு பாய்தல் என்பது மரணம் அல்ல. அதாவது எதோ காரியத்துக்காக தனது உடலில் இருந்து இன்னொரு உடலுக்குள் அந்த ஆன்மா புகுந்து சில காரியங்களை ஆற்றியபின்னர் மீண்டும் தனது உடலுக்குத் திரும்பிவிடும் என்பதே கூடு வீட்டுக் கூடு பாய்தல் தத்துவமாகும்.
இதற்கு உதாரணமாக சுந்தரனார் எனும் பெயருடைய ஒரு சிவயோகியார் மூலன் என்னும் இறந்துபோன இடையனின் உடலில் புகுந்து அவன் மேய்த்த மாடுகளின் துயர் தீர்த்து அதனதன் வீடுகளில் சேர்த்த பின்னர் இறைவனின் ஆணைப்படி அவ்வுடலிலேயே திருமூலர் எனும் பெயரில் வாழ்ந்து திருமந்திரத்தினை எமக்கு அருளியுள்ளார்.
அருணகிரிநாதர் மீது கோபம்கொண்ட சம்பந்தாண்டான் என்ற புலவன் யாரும் போக முடியாத ஒரு தீவில் பூத்திருக்கும் பாரிஜாத மலரைக் கொண்டுவர இயலுமா என்று கேட்டு வம்பு செய்தான். அருணகிரிநாதரும் ஒத்துக் கொண்டார். தன் தூல உடலை விட்டு, உயிர்நீத்த ஒரு கிளியின் உடலில் கூடு விட்டுக் கூடு பாய்ந்தார். மேலேறிப் பறந்து அத்தீவை அடைந்தார். பாரிஜாத மலர் பெற்றுத் திரும்பினார். அதேவேளை சம்பந்தாண்டான் வஞ்சனையால் அருணகிரிநாதர் நஞ்சுண்டு உயிர் துறந்தார் என மன்னனிடம் கூறி அவரது பூதவுடலுக்கு எரியூட்டி விட்டனர். விபரமறிந்த அருணகிரியார் மலரை மன்னன் வசம் சேர்ப்பித்து விட்டுத் தன் உண்மை நிலையைக் கூறிவிட்டுக் கிளியுருவிலேயே சிலகாலம் வாழ்ந்தார். அக்கிளியுருவிலேயே சந்தப் பாடல்களும் (பாரிஜாதச் சருக்கம் & கிளி வாழ்க்கைச் சருக்கம்) இசைத்தார். பின் கிளியுடலுடனேயே முருகனின் தோளில் அமர்ந்து முக்தியடைந்தார் என்பது புராணம்.
கூடு வீட்டுக் கூடு பாய்தல் போல இறந்தவர்களது ஆன்மாக்கள் அதாவது சூக்கும உடல் சில தந்திரங்கள் மூலமாக வலுவிழந்த மனித உடலினுள் புகுந்து சில காலம் வாழ்ந்து தனது நிறைவேறாத ஆசைகளை கோப தாபங்களை நிறைவேற்ற முயற்சி செய்யும் என வேதங்களில் விபரிக்கப்பட்டுள்ளது.
அந்த ஆன்மாக்களை விரட்டுவதனையே கிராமப் புறங்களில் பேயோட்டுதல், பில்லி சூனியம் வைத்தல் என அழைக்கிறார்கள். இப்படியான தந்திரங்கள் ஆரம்ப நாட்களில் நல்ல காரியங்களுக்காக ஞானிகளால் கையாளப் பட்டிருந்தாலும் ஏட்டில் இல்லாமல் குரு சீடன் வழியாக, வாய்வழியாக வந்ததனால் காலப்போக்கில் அது இல்லாமல்ப் போய்விட்டது என்பதே உண்மையாகும்.
இப்படியான சில காரங்களினாலேயே எம்முன்னோர்கள் பெண்கள் குழந்தைகளை மரண வீடுகளுக்கோ அல்லது மயானங்களுக்கோ செல்ல வேண்டாம் என்று கூறி இருக்கிறார்கள்.
திருமூலர் பின்வரும் பாடலில் இறந்தபின்னர் சூக்கும உடலுக்கு என்ன நடைபெறுகிறது. கூடு விட்டுக் கூடு பாய்தல் என்ற தந்திரம் பயன்படுத்தப்படுகிறது என்று கூறியுள்ளார்.
உண்டு நரக சுவர்க்கத்தில் உள்ளன
கண்டு விடும் சூக்கம் காரண மாச்செலப்
பண்டு தொடரப் பரகாய யோகிபோல்
பிண்டம் எடுக்கும் பிறப்பிறப் பெய்தியே.
விளக்கம்: இவ்வுலகில் ஒரு உடல் இறந்தபின் அதிலிருந்த சூக்கும சரீரம் வெளியேறிச் சென்று நரக, சுவர்க்க உலகங்களை அடைந்து அங்கு சில காலம் வாழ்ந்து, தான் செய்த சில பாவ புண்ணியங்களைக் அழித்துக் கொள்ளும். பின்னர் அந்த உலகங்களை விடுத்துத் தான் இப்புவியில்ச் செய்த வினையில் மேற் கூறிய உலகங்களில் அழிக்கப்பட்டவை போக எஞ்சி நிற்கின்ற வினைகளைத் தீர்ப்பதற்காக, யோகிகள் சித்தர்கள் ஓர் உடம்பை விட்டு மற்றோர் உடம்பில் புகுதல் போல அதாவது கூடு விட்டுக் கூடு பாய்வதுபோல, இப்புவியில் மீண்டும் பிறப்பெடுக்கும்.
குறிப்பு: சுவர்க்க நரக உலகங்களுக்கு வேறு வேறு தூல உடம்பு உளவாயினும் இவ்வுலகத்துக்கு தூல உடம்பே இங்கு சிறப்பாக எடுத்து விளக்கப்பட்டது. அதாவது சூக்கும உடலானது சொர்க்க நரக உலகங்களை அடையும்போது அவ்வுலகங்களுக்கு ஏற்றவாறு உள்ள உடலுடன் இணைந்து கொள்ளும் என்று அர்த்தமாகும்.
மேலே குறிப்பிட்டது போல ஆன்மா என்பது சூக்கும உடல் அல்ல. சூக்கும உடலின் ஒரு அங்கமே அதாவது ஒரு பகுதியே ஆன்மாவாகும். இன்னும் விளக்கமாகக் கூறப்போனால் சிவ சக்தியில் இருந்து பொறியாகப் புறப்படும் சக்தியானது ஆன்மா (குண்டலினி) எனப்பெயர் பெறும். ஆன்மா பிரபஞ்சத்தில் உதிக்கும்போது அது சூக்கும உடல் எடுத்து அதில் இணைந்து கொள்ளும்.
சிவ சக்தியில் இருந்து ஒரு ஆன்மா எப்படி உருவாகிறது என்பதனை திருமூலர் பின்வருமாறு விளக்குகிறார்.
ஆதியோ டந்தம் இலாத பராபரம்
போதம தாகப் புணரும் பராபரை
சோதி யதனிற் பரந்தோன்றத் தோன்றுமாம்
தீதில் பரைஅதன் பால்திகழ் நாதமே.
விளக்கம்: ஆதியும் முடிவும் இல்லாத ஜோதியான பரம்பொருள் அசையாத சக்தியாகிய சிவமாக விளங்குகிறார். அறிவு வடிவாக இருக்கும் அந்தச் சிவன் உலகைப் படைக்க வேண்டும் என்ற எண்ணம் தோன்றியதும் அசையும் சக்தியாகிய சக்தி உருவாகிறது. ஜோதிவடிவான சிவன் சக்தியில் இருந்து ஆன்மா உதித்து இவ்வுலகில் உயிர்கள் படைக்கப் படுகின்றன.
அந்தச் சூக்கும உடலானது இவ்வுலகில் பல உயிரினங்களின் தோற்றம் எடுத்து இறுதியில் மனித உடலை அடையும்.
இதனையே மாணிக்கவாசக சுவாமிகள் திருவாசகத்தில் பின்வருமாறு குறிப்பிடுகிறார்.
“புல்லாகிப் பூடாய்ப் புழுவாய் மரமாகிப்
பல் விருகமாகிப் பறவையாய்ப் பாம்பாகிக்
கல்லாய் மனிதராய்ப் பேயாய்க் கணங்களாய்
வல் அசுரர் ஆகி முனிவராய்த் தேவராய்ச்
செல்லாஅ நின்ற இத் தாவர சங்கமத்துள்
எல்லாப் பிறப்பும் பிறந்து இளைத்தேன்“
அதாவது ஆன்மாவானது இவ்வுலகில் புல்லாகி, பூடாகி, புழுவாய் இப்படிப் பல பிறவிகள் எடுத்து, இறுதியில் மனித உடல் எடுக்கின்றது. அதாவது புல்லோ, மரமோ, பறவையோ, விலங்கோ, ஒவ்வொன்றுக்கும் ஒவ்வொரு தனித்துவம் உண்டு. எதுவாக இருந்தாலும் மனிதப் பிறப்பே மகத்துவம் மிக்கதாக விளங்குகிறது. மனிதன் ஏனைய உயிரினங்களைக் காட்டிலும் மேலான ஆற்றல் மிக்கவனாக படைக்கப் பட்டிருக்கிறான். அது மட்டுமல்லாது இப்புவியில் நிமிர்ந்து நடக்கும் ஆற்றல் மனித இனத்துக்கு மட்டுமே உண்டு. எல்லாவற்றிக்கும் மேலாக இறைவனை உணர்ந்து அந்த இறைவனை அடையும் தகைமை மனித குலத்துக்கு மட்டுமே உரியது. அதாவது சிவ சக்தியில் இருந்து தெறித்து வந்த ஆன்மா அந்தக் குண்டலினி சக்தி, தான் இப்புவியில் பல பிறவிகளில்த் தேடிக்கொண்ட பாவ புண்ணியங்களைக் களைந்து, தான் எடுத்திருக்கும் சூக்கும உடலையும் களைந்து, மீண்டும் அந்தச் சிவனுடன் இணைந்து கொள்ளும் ஆற்றல் மனித குலத்துக்கு மட்டுமே உண்டு. அதாவது மனித அறிவுக்கு மட்டுமே பாவங்களைக் களைந்து இறைவனை அடையும் வழிவகை தெரியப்படுத்தப் பட்டுள்ளது.
அதாவது ஆன்மாவானது சூக்கும உடலாக புல், பூண்டு, செடிகளிலோ அல்லது ஏனைய உயிரினங்களிலோ வாழ்ந்திருந்தாலும் அது மனித உடலில் சஞ்சரிக்கும் போதுதான் அதன் முழு ஆற்றலும் பயன்படுத்தப் படுகிறது. வெளிக் கொணரப்படுகிறது.
இதற்கு உதாரணமாக விமானம் ஓட்டும் வல்லமை படைத்த ஒரு விமானியிடம் துவிச்சக்கர வண்டி கொடுக்கப்படும் போது அந்த விமானியின் ஆற்றல் அந்தச் துவிச்சக்கர வண்டியின் தரத்திலேயே மட்டுப்படுத்தப் பட்டிருக்கும். அதுபோலவே ஆன்மாவும் வெவ்வேறு உயிரினங்களில் சஞ்சரிக்கும்போது அவ்வுடனின் தன்மைக்கு ஏற்றவாறே அதன் திறமை வெளிப்படும்.
இதனையே ஒளவையார் பின்வருமாறு விளக்குகிறார்.
“அரியது கேட்கின் வரிவடி வேலோய்
அரிதரிது மானிடர் ஆதல் அரிது
மானிடர் ஆயினும் கூன்குருடு செவிடு
பேடு நீங்கிப் பிறத்தல் அரிது
பேடு நீங்கிப் பிறந்த காலையும்
ஞானமும் கல்வியும் நயத்தல் அரிது
ஞானமும் கல்வியும் நயந்த காலையும்
தானமும் தவமும் தான்செயல் அரிது
தானமும் தவமும் தான்செய்வ ராயின்
வானவர் நாடு வழிதிறந் திடுமே”
விளக்கம்: வடிவேலவனே இவ்வுலகில் அரியது எது என்று கேட்பாயாகின், இந்த உலகில் மிகவும் அரியது மானிடராகப் பிறப்பது தான். மானிடராகப் பிறந்தாலும் கூன், குருடு, செவிடு, பெண் முதலிய குறைகள் இல்லாமல் பிறத்தல் அரியது. இந்தக் குறைகள் நீங்கிப் பிறந்தாலும், அதாவது ஆணாகப் பிறந்தாலும் அறிவும், கல்வியும் விரும்பிக் கற்பவனாக ஆதல் அரியது. அறிவும், கல்வியும் பெற்றிருந்தாலும் பிறருக்குக் கொடுக்கும் தானமும், தவமும் செய்பவராக இருத்தல் அரியது. தானமும், தவமும் உடையவராக வாழ்கின்றவர்களுக்கு வான்உலகப் பெருவாழ்வு அதாவது முக்தி கிடைக்கும்.
அதாவது மனிதப் பிறப்பிலும் கூன், குருடு, செவிடு, பேடு போலப் பல பிறவிகள் தாண்டியே முக்தி கிடைக்கும் என விளக்குகிறார்.
இறப்பு என்பது தூல உடலின் அழிவே. தூல உடல் அழியும்போது சூக்கும உடல் அங்கிருந்து வெளியேறி இன்னொரு உடல் எடுக்கும் வரை காத்திருந்து மீண்டும் இப்புவியில் உடலெடுத்து வாழ்ந்து தான் செய்த பாவ புண்ணியங்களுக்கு ஏற்றவாறு வாழும். இங்கும் தான் செய்யும் காரியங்கள் மூலமாக புதிதாக பாவ புனியங்களையும் சேர்த்துக் கொள்ளும்.
தூல உடலுக்கு உதாரணமாக ஒரு கணனியை (computer) எடுத்துக் கொண்டால் அதில் பாவிக்கப்படும் thump டிரைவ், (thump drive) அல்லது usb stick ஐ சூக்கும உடலாக எடுத்துக் கொள்ளலாம். Thump டிரைவ் இல் இருக்கும் தகவல்களை, விடயங்களை கம்பியூட்டர் மூலமாகவே வாசித்து அறிந்து கொள்ளக் கூடியதாக இருக்கும். ஆனால் கணனிக்குத் தேவையான முழு விடயமும் thump drive யிலேயே இருக்கும். ஆனால் கணனி இன்றி thump drive வினால் செயல்ப்பட முடியாது.
அதுபோலவே சூக்கும உடலில் எல்லா வியங்களும் பதிந்திருக்கும். ஆனால் தூல உடல் இல்லாதபோது அதனால் இப்புவியில் செயற்பட முடியாது. அதாவது கணினி மூலமாகப் புதிய விடயங்களை பதிவுகளாக thump டிரைவ் இல் பதிந்து கொள்ளலாம் தேவையற்றனவற்றை அழித்தும் விடலாம். ஒரு கணனியில் இருந்து இன்னொரு கணினிக்கு usb drive அல்லது thump டிரைவ் ஐ எடுத்துச் செல்லும்போது அதிலிருந்த பதிவுகள் அடுத்த கணனிக்கு எடுத்துச் செல்லப்படுகிறது. சூல, சூக்கும உடலின் தத்துவமும் இப்படியாகவே செயல்படுகிறது.
சூக்கும உடலில் பாவ புண்ணியங்கள் இருக்கும்வரை அப் பாவ புண்ணியங்களைக் கழிப்பதற்காகவே அது மீண்டும் மீண்டும் பிறவி எடுக்கிறது.
இதனை பட்டினத்து அடிகளார் பின்வருமாறு கூறியுள்ளார்.
“அன்னை எத்தனை எத்தனை அன்னையோ
அப்பன் எத்தனை எத்தனை அப்பனோ
பின்னை எத்தனை எத்தனை பெண்டிரோ
பிள்ளை எத்தனை எத்தனை பிள்ளையோ
முன்னை எத்தனை எத்தனை சென்மமோ
மூடனாய் அடியேனும் அறிந்திலேன்
இன்னம் எத்தனை எத்தனை சென்மமோ
என்செய்வேன் கச்சி ஏகம்ப நாதனே.”
விளக்கம்: இதுவரை நான் எடுத்த பல பிறவிகளில் எத்தனை அன்னையர், எத்தனை தந்தையர், எத்தனை பிள்ளைகள் இதுவரை எத்தனை ஜென்மம் எடுத்திருந்தேனோ இன்னும் எத்தனை பிறவிகள் வருமோ. இதுவரை இந்த உண்மையை அறிந்திடாத மூடனாக வாழ்ந்திருந்து விட்டேனே என் சிவனே என்று பிறவிப் பிணியைப் பற்றி.பாடியிருக்கிறார்.
இதற்கு முன் நாம் பிறந்திருக்கிறோம். இன்னும் நாம் பிறப்போம். எங்கிருந்து இந்த ஆன்மா உதித்ததோ அந்த ஜோதியுடன் கலக்கும் வரை மோட்ச நிலையை அடையும் வரை நாம் மீண்டும் மீண்டும் இறந்து பிறந்து கொண்டே இருப்போம் என்பது பொருளாகும்.
முக்தி
அடுத்ததாக சூக்கும சரீரத்தின் முடிவு அதாவது முக்தி என்றால் என்ன என்று விளங்கிக் கொள்வோம்.
சிவ சக்தியில் இருந்து ஒரு ஆன்மா உதிக்கும்போது எந்தப் பாவ புண்ணியமும் இல்லாது அதாவது அப்பழுக்கில்லாத புனிதத் தன்மையானதாக இருக்கும். அது பிரபஞ்சத்தில் சூக்கும உடலாக உருவெடுத்து பிறவிகள் எடுக்கத் தொடங்கும் போது அதாவது ஒவ்வொரு தூல உடலினிலும் சஞ்சரிக்கும் போது அது ஆற்றும் காரியங்கள் மூலமாக பாவ புண்ணியங்கள் செய்து கொள்கிறது. அப் பாவ புண்ணியங்களை அழித்துக் கொள்வதற்காக மீண்டும் மீண்டும் பல பிறவிகள் எடுத்துக் கழித்துக் கொள்கிறது. அந்த ஆன்மாவானது அந்த சூக்கும உடலானது எப்போது ஆரம்பத்தில் இருந்த புனிதத் தன்மையை எட்டுகிறதோ அப்போது அதற்கு முக்தி கிடைக்கிறது. அதாவது அந்த சூக்கும சரீரம் அழிந்து ஆன்மா அந்த ஜோதியுடன் கலந்து கொள்கிறது.
ஆன்மா எதற்காக சிவசக்தியில் இருந்து உதிக்கிறது? எதற்காகப் பிறவிகள் எடுக்கிறது? எதற்காக பிறவிகளில் இன்ப துன்பங்களை அனுபவிக்கிறது? எதற்காக மீண்டும் அந்த ஜோதியுடன் இணைந்து கொள்கிறது என்பது அந்த இறைவனுக்கு மட்டுமே தெரிந்த ஆத்ம ரகசியமாகும்.
பிறப்பு, இறப்பு, முக்திக்கு பின்வரும் பொறிமுறை ஒரு சிறந்த உதாரணமாக அமைகிறது.
இவ்வுகில் நீரின் மூலம் கடலாகும். அதாவது கடல் நீர் இவ்வுலகில் பரந்து நிறைந்துள்ளது. சூழ்நிலைகளால் அதாவது வெப்பத்தினால் கடல் நீர் ஆவியாகி மேலே சென்று மேகங்களாகத் திரள்கிறது. மேலே குளிச்சியடையும் போது முகில்களாக உள்ள அந்த நீராவி ஒடுங்கி மழையாகப் பொழிகிறது. அது மட்டுமல்லாது காற்றடிப்பதனால் மேகக் கூட்டம் பல இடங்களுக்கும் தள்ளிச் செல்லப்படுகிறது. அப்படி தள்ளிச் செல்லப்பட்ட மேகங்களும் குளிர்ச்சியடையும் போது மழையாக கீழே பெய்கிறது. கீழே வரும் மழைத்துளி, அந்த நீர் சேற்றிலும் விழும், செந்தாமரையிலும் விழும், குளத்திலும் விழும், குன்றிலும் விழும் அதுதான் இயற்கையின் விதியாகும். அப்படியாக விழுந்த நீரானது தான் உதித்த அந்தக் கடலை மீண்டும் அடைய எத்தனை முறை ஆவியாகி முகிலாகி மழையாகி துன்பப்படவேண்டுமோ அதுஅந்த இயற்கைக்கு மட்டுமே தெரிந்த விதியாகும்.
ஒரு உயிரின் சுழற்சியும் இவ்வுலகில் இவ்வாறே நடைபெறுகிறது.
இவ்வுலகிலுள்ள ஆகமங்கள், இதிகாசங்கள், வேதங்கள், சித்தர் பாடல்கள் எல்லாம் நாம் எப்படி வாழ்ந்து பிறவிப்பிணி நீத்து மீண்டும் அந்த சிவ சக்தியுடன் சங்கமிக்க வழிவகை கூறுகின்றன.
இறைவனை உணர்ந்து தன்னுள் அந்த ஜோதியைக் கண்டறிந்து அதனுடன் ஒன்றறக் கலக்கும் வழிமுறையே முக்தி அல்லது ஞானம் என அழைக்கப்படுகிறது. முக்தி அடைவதற்குரிய வழிமுறையே அதாவது பயிற்சியே யோகம் எனப்படுகிறது. இந்த மார்க்கம் ஆன்மீகம் என அழைக்கப் படுகிறது.
இறைவனை அடையக்கூடிய வழி வகைகளை சரியை கிரியை யோகம் ஞானம் என நாற்பதங்களாக வேதங்களால் வகுக்கப்பட்டுள்ளது. அதில் சரியையும் கிரியையும் பக்தி மார்க்கத்தில் அடங்கும், யோகம், ஞானம் ஆன்மீக மார்க்கத்தில் அடங்குகிறது. இருந்தும் நாற்பாதங்களும் ஒன்றுடன் ஓன்று தொடர்புபட்டதே. சரியைத் தொண்டு மனிதர்களால் மட்டுமே செய்யப்படுவதாக எண்ணுகின்றோம். அப்படியல்ல ஒரு பசுமாடு கொடுக்கும் பால் இறைவனுக்கு பாவிக்கப்படும் போது, ஒரு மாட்டின் சாணம் கோவில் நிலம் மெழுகப் பாவிக்கப்படும் போது, ஒரு தென்னை மரத்தின் ஓலை கோவில் கூரை மேயப் பாவிக்கப்படும் போது, ஒரு ரோஜா மலர் இறைவனுக்குச் சாத்தப்படும்போது அவைகளும் அதாவது அந்தப் பசு, அந்தத் தென்னை மரம், அந்த ரோஜாத் செடி சரியைத் தொண்டு புரிகின்றனவே.
யோகப் பயிற்சி அல்லது ஆன்மீக மார்க்கம் எனப்படுவது மூலாதாரத்திலுள்ள குண்டலினி சக்தியை மேலெழுப்பி சுழுமுனை நாடி வழியாக துரியம் வரை செலுத்தி, துரியச் சக்கரத்தில் சிவ ஜோதியை உணர்ந்து, கண்டறிந்து அதனுடன் கலந்து கொள்வதே முக்தியாகும். அதாவது குண்டலினி சக்தியானது எங்கிருந்து உதயமாகியதோ அந்த சிவ ஜோதியுடன் ஐக்கியமாகுவதே முக்தி எனப்படும். அப்போது அந்தச் சூக்கும சரீரமானது அழிந்து போகிறது. சிவனுடன் ஐக்கியமாகிய அந்த ஆன்மாவுக்கு மீண்டும் பிறப்பில்லை.
குண்டலினி (ஆன்மா)
குண்டலினி சக்தியே ஆன்மா என அழைக்கப் படுகிறது.குண்டலினி சக்தி எனப்படுவது சிவ சக்தியில் இருந்து உதித்து வந்த அதே சக்தியே அந்தப் பொறியே. அதாவது நீரில் இருந்து தெறித்து வரும் நீர்த்துளி போல, ஒரு நெருப்புக் கோளத்தில் இருந்து தெறித்து வரும் நெருப்புப் பொறிபோல குண்டலினி சக்தியும் அடிப்படையில் சிவ சக்தியே. அந்த குண்டலினி சக்தியானது சூக்கும சரீரத்தினில் மூலாதாரச் சக்கரத்தில் நிலை நிறுத்தப்பட்டுள்ளது. ஒரு உடலுக்குத் தேவையான அத்தனை ஆற்றலும் குண்டலினி சக்தியில் இருந்தே கிடைக்கிறது. அந்தக் குண்டலினி சக்தியை சிவ சக்தியுடன் சேர்க்கும்போது அதன் இவ்வுலக சஞ்சாரம் முடிவடைகிறது.
சூக்கும சரிரத்தில் அமைந்துள்ள குண்டலினி சக்தியானது வேறு வேறு பிறப்பெடுக்கும்போது பல ஆற்றல்களைப் பெற்று இறுதியில் மனித உடல் எடுக்கும்போதே இறைவனைப் பற்றிய அறிவு கிடைக்கிறது. அதுவே சரியை, கிரியை, யோகம், எனும் பாதைகளைப் பின்பற்றி ஈற்றில் ஞானம் அடைகிறது. இதுவும் நீண்ட பயணமே. யோக மார்க்கத்தினைக் கடைப்பிடிக்க ஆரம்பித்தாலும் பல பிறவிகளிலேயே முக்தி கிடைக்கும்.
ஒளவையார் எழுதிய ஞானக்குறளில் அறுபத்தாறு வருடங்கள் தொடர்ந்து யோகம் செய்துவர முக்தி கிடைக்கும் என் விளக்குகிறார்.
அறுபதொ டாறு வருட மிதனை
உறுதிய தாக யுணர். 289
விளக்கம்: இவ்விடயங்களை யெல்லாம் அறுபத்தாறு வருடம் வரைக்கும் ஆராய வேண்டும். அதாவது அறுபத்தாறு வருட தீவிர தேடலினாலேயே இச் சூக்குமங்களை அறிந்து உணர்ந்து கொள்ளமுடியும்.
அதாவது ஒருவர் ஞானப் பாதையைத் தேர்ந்தெடுத்து அதனைப் பின்பற்றும்போது அவரது சூல சரீரம் முதுமை எய்தி இறந்துவிட்டால் அடுத்த பிறப்பில் விட்ட இடத்தில் தொடர்வார்கள் என்று வேதங்கள் விளக்குகின்றன. இதற்கு உதாரணமாக திருஞான சம்பந்தர் மூன்று வயதினிலே ஞானம் பெற்றதனை எடுத்துக் கொள்ளலாம். முற்பிறப்புகளில் அவர் கடைப்பிடித்த யோக மார்க்கத்தின் தொடர்ச்சியே இப்பிறப்பில் அவர் மிகச் சிறு வயத்தில் ஞானம் பெற்றுக் கொண்டார்.
யோகப் பயிற்சியின்போது குண்டலினி சக்தியானது தூண்டப்பட்டு மெதுவாக மேலெழுந்து ஒவ்வொரு சக்கரங்களையும் தூண்டும். சக்கரங்களிலேயே ஒருவருடைய ஆற்றல் அமைந்திருக்கும். சக்கரங்கள் தூண்டப்படும் போது அவர்களது ஆற்றலும் மேம்படும். இதனாலேயே ஒருவருக்கு ஒருவர் அறிவு வித்தியாசங்கள் இருப்பதனை உணர முடியும். உதாரணமாக குண்டலினி சக்தியானது அதன் மேலுள்ள சக்கரமான சுவாதிஷ்டானம் எனும் சங்கம் வரை மேலெழுந்து அந்தச் சக்கரம் தூண்டப் படும்போது அதிலுள்ள ஆற்றல் அந்த நபருக்கு கிடைக்கும். அந்த ஆற்றலில் அவர் சிறந்து விளங்குபவார். அத்துடன் அவர் அப்பிறப்பினை முடித்துக் கொள்வாராக இருந்தால் அதாவது மரணம் எய்தி விட்டால் அந்த அந்தப் பதிவுகள் சூக்கும சரீரம் மூலமாக அடுத்த பிறவிக்கு எடுத்துச் செல்லப்பட்டு. அதிலிருந்து அவரது தேடுதல்கள் ஆற்றல்கள் மேம்படும். இதுவே இறப்பு பிறப்பின் தத்துவமாகும்.
ஒரு குடும்பத்தில் பல பிள்ளைகள் இருப்பார்கள். அனேகமாக எல்லாப் பிள்ளைகளும் ஓரளவு தாய் தந்தையரின் தோற்றத்தினை ஓத்திருப்பார்கள். இதற்குக் காரணம் அவர்களது தூல உடல் அவர்களது தாய் தந்தையரிடம் இருந்து வந்தது. ஆனால் அறிவில், அவர்களது குணாதிசயங்களில், பழக்க வழக்கங்களில் வேறுபாடுகளைக் காண முடியும். இதற்குக் காரணம் அவர்களது சூக்கும சரீரமானது முற்பிறவிகளில் இருந்து விதியாக வந்தது.
முக்தி
முக்தி எனப்படுவது ஆன்மா அந்தக் குண்டலினி சக்தி தான் செய்த பாவ புண்ணியங்கள் அனைத்தும் அழித்து, தான் சிவ சக்தியில் இருந்து உதித்தபோது இருந்த அப்பழுக்கற்ற புனிதத்தன்மையை அடைந்து மீண்டும் அந்தச் சிவ சக்தியுடன் ஐக்கியமாகுவதாகும். அப்போது அது பயணம் செய்த சூக்கும சரீரம் அழிந்து கொள்ளும். அந்தச் சூக்கும சரீரம் பயணம் செய்த தூல சரீரமும் அழிந்து கொள்ளும். இதுவே சமாதி நிலை என அழைக்கப்படுகிறது.
முத்தி அடையும் நிலையை ஒளவையார் ஞாக்குறளில் பின்வருமாறு விளக்குகிறார்.
உடம்பிரண்டுங் கெட்டா லுறுபய னொன்றுண்டு
திடம்படு மீசன் றிறம். 176
விளக்கம்: சூல உடல் சூக்கும உடல் ஆகிய இரண்டு உடல்களும் அழிந்து அதனுள் இருக்கும் ஆன்மா ஈசனுடன் கலக்கும் நிலையே வீடு பேறாகும்.
எனது குருநாதர் பிரம்மஸ்ரீ நித்தியானந்தம் சுவாமிகளது விளக்கங்களில் இருந்தும் மேலும் பல நூல்களில் இருந்து அறிந்தவற்றிலும் இருந்து தொகுத்து இக்கட்டுரையை எழுதியுள்ளேன்.
இக் கட்டுரையைப் படிப்பவர்கள் இத் தளத்திலுள்ள ஏனைய கட்டுரைகளையும் படிப்பது கூடிய விளக்கத்தினைக் கொடுக்கும்.
பிரம்மஸ்ரீ நித்தியானந்தம் சுவாமிகளால் நடாத்தப்படும் ராஜயோகப் பாடசாலை, இந்தியாவின் தமிழ்நாட்டின் திருவள்ளூர் மாவட்டத்திலே போளிவாக்கம் என்ற ஊரில் அமைந்துள்ளது. ஒவ்வொரு மாதமும் வரும் பௌர்ணமி தினத்தில் ஆன்மீக நாட்டம் கொண்டு தன்னைத் தேடி வரும் பக்தர்களின் ஆன்மீகம் சம்பந்தமான கேள்விகளுக்கு விளக்கங்கள் கொடுத்து அவர்களது ஆன்மீக அறியாமையைப் போக்கி முக்தி அடையும் வழிகளை விளக்கி அவர்களுக்கு உபதேசம் கொடுக்கிறார் பிரம்மஸ்ரீ நித்தியானந்தம் ஐயா அவர்கள்.
கு சிவகுமாரன் ([email protected])
— அன்பே சிவம் —
