ஒளவையார் கொன்றை வேந்தன் – பகுதி 3
கொன்றை வேந்தனில் மொத்தம் 91 பாக்கள் உள்ளன. சிறியவர் முதல் பெரியவர் வரை என்றென்றும் வாழ்வில் கடைப்பிடிக்கப்பட வேண்டிய கருத்துக்கள் ஒரு வரியில் கூறப்பட்டுள்ளன.
“கொன்றை வேந்தன் செல்வன் அடிஇணை
என்றும் ஏத்தித் தொழுவோம் யாமே”
கொன்றைப் பூ மாலையை அணிந்த சிவபெருமானின் புதல்வனாகிய முருகப் பெருமானை நாம் எப்போதும் போற்றி வணங்குவோம்.
1. அன்னையும் பிதாவும் முன்னறி தெய்வம் – தாயும் தந்தையும் நாம் அறியும் முதல்த் தெய்வங்கள்.
2. ஆலயம் தொழுவது சாலவும் நன்று – தினமும் கோவிலுக்குச் சென்று இறைவனைத் தொழுவது மிகவும் நல்லது.
3. இல்லறமல்லது நல்லறமன்று – மணமுடித்து வாழ்வதே சிறந்த அற வாழ்க்கை.
4. ஈயார் தேட்டைத் தீயார் கொள்வர் – பிறருக்கு உதவி செய்யாதோர் பொருளைத் தீயவர் பறித்துக் கொள்வர்.
5. உண்டி சுருங்குதல் பெண்டிர்க் கழகு – குறைத்து உண்ணுதல் பெண்களுக்கு அழகாகும்.
6. ஊருடன் பகைக்கின் வேருடன் கெடும் – ஊராரோடு பகைத்துக் கொண்டால் வாழ முடியாமல்ப் போய்விடும்.
7. எண்ணும் எழுத்தும் கண்ணெனத் தகும் – கணிதமும், எழுத்தும் நமக்குக் கண் போன்றவை. கற்றுக்கொள்.
8. ஏவா மக்கள் மூவா மருந்து – செய் என்று சொல்லும் முன்பே குறிப்பறிந்து செயலாற்றும் பிள்ளைகள், நோய்க்கு மருந்து போன்றவர்கள்.
9. ஐயம் புகினும் செய்வன செய் – பிச்சை எடுத்து வாழும் வறிய நிலை வந்தாலும் செய்யத் தகுந்த காரியங்களை செய்து கொண்டிரு.
10. ஒருவனைப் பற்றி ஓரகத்திரு – நல்ல ஒரு துணைவனோடு கரம்பிடித்து சேர்ந்து வாழ்ந்திடு.
11. ஓதலின் நன்றே வேதியர்க்கு ஒழுக்கம் – வேதம் ஓதுவதை விட அந்தணர்க்கு ஒழுக்கமே மிக மிகச் சிறந்தது.
12. ஔவியம் பேசுதல் ஆக்கத்திற் கழிவு – பொறாமைப் பேச்சு வளர்ச்சியை தடுக்கும்.
13. அஃகமும் காசும் சிக்கெனத் தேடு – தானியத்தையும் பணத்தையும் ஊக்கமாகத் தேடு.
ககார வருக்கம்
14. கற்பு எனப்படுவது சொல் திறம்பாமை – வாக்குத் தவறாமை சிறந்த கற்பாகும்
15. காவல்தானே பாவையர்க்கு அழகு – நல்ல துணையுடன் காவல், கட்டுப்பாட்டோடு இருத்தலே பெண்களுக்கு அழகு.
16. கிட்டாதாயின் வெட்டென மற – ஒரு பொருள் கிடைக்கா தென்றால் அதனை உடனே மறந்து விடு.
17. கீழோராயினும் தாழ உரை – வறியோராக இருந்தாலும் பணிவாகப் பேசு.
18. குற்றம் பார்க்கின் சுற்றம் இல்லை – பிறர் குற்றங்களையே ஆராய்ந்து கொண்டிருந்தால், சுற்றத்தார் என்று எவருமே இருக்க மாட்டார்கள்.
19. கூர் அம்பு ஆயினும் வீரியம் பேசேல் – கூரிய ஆயுதம் வைத்திருந்தாலும் வீரம் பேசாதே.
20. கெடுவது செய்யின் விடுவது கருமம் – தீமை தரும் செயலைச் செய்யாமை மேன்மையானது.
21. கேட்டில் உறுதி கூட்டும் உடைமை – வறுமை வந்த போதும் மனந்தளராது இருப்பதே மீண்டும் எல்லாவற்றையும் சேர்க்கும்.
22. கைப்பொருள் தன்னில் மெய்ப்பொருள் கல்வி – கையில் இருக்கும் பொருளை விட உண்மையான செல்வம் கல்வியே ஆகும்.
23. கொற்றவன் அறிதல் உற்றிடத்து உதவி – தேவையிருக்கும் இடம் சென்று உதவி செய்தலே, அரசன், ஆட்சி செய்வோர் கவனிக்க வேண்டியது.
24. கோள் செவிக் குறளை காற்றுடன் நெருப்பு – வதந்தியானது காற்றுடன் கலந்த நெருப்புப் போலப் பரவும்.
25. கௌவை சொல்லின் எவ்வருக்கும் பகை– எவரையும் பழித்துக் கொண்டே இருந்தால் அனைவருடனும் பகை ஏற்படும்.
சகர வருக்கம்
26. சந்ததிக்கு அழகு வந்தி செய்யாமை – கட்டுப்பாடில்லாமல் இனப் பெருக்கம் செய்து சந்ததியை விருத்தி செய்.
27. சான்றோர் என்கை ஈன்றோட்கு அழகு – பெற்றோருக்குப் பெருமை, அவர் பிள்ளைகள் சான்றோர் எனப் பாராட்டப் படுவதே.
28. சினத்தைப் பேணில் தவத்திற்கு அழகு – கோபத்தைக் கட்டுப்படுத்துவது தவத்தை அழகு படுத்தும்.
29. சீரைத்தேடின் ஏரைத் தேடு – செல்வம் வேண்டுமானால் விவசாயம் செய்.
30. சுற்றத்திற்கு அழகு சூழ இருத்தல் – எந்த நிலையிலும் ஒருவரோடு ஒருவர் சேர்ந்து வாழ்வது சுற்றத்திற்கு அழகு.
31. சூதும் வாதும் வேதனை செய்யும் – பொய்யும், புரட்டும், சூதாட்டமும் துன்பத்தையே தரும்.
32. செய்தவம் மறந்தால் கைதவம் ஆளும் – தவம் செய்வதை விட்டு விட்டால் அறியாமை ஆட்கொண்டு விடும்.
33. சேமம் புகினும் யாமத்து உறங்கு – காவல் தொழில் செய்தாலும் நள்ளிரவில் உறங்க வேண்டும்.
34. சை ஒத்து இருந்தால் ஐயம் இட்டு உண் – செல்வம் இருந்தால் ஏழைகளுக்கு உதவி செய்து கொண்டு நீயும் உண்டு வாழ்.
35. சொக்கர் என்பவர் அத்தம் பெறுவர் – பொருளுள்ளவர், (முயற்சியுடையவர்) மீதமுள்ள அறம், இன்பம், வீட்டை இலகுவில் அடைவர்.
36. சோம்பர் என்பவர் தேம்பித் திரிவர் – சோம்பேறிகள் வறுமையில் வாடித் திரிவர்.
தகர வருக்கம்
37. தந்தை சொல் மிக்க மந்திரம் இல்லை – தந்தையின் அறிவுரையைத் தவிர சிறந்த மந்திரம் இல்லை.
38. தாயிற் சிறந்த ஒரு கோயிலு மில்லை – அன்னையிலும் சிறந்த தெய்வம் இல்லை.
39. திரைகடல் ஓடியும் திரவியம் தேடு – கடல் கடந்து சென்றாவது பொருள் தேடு.
40. தீராக் கோபம் போராய் முடியும் – தணியாத கோபம் பெரும் சண்டையில் முடியும்.
41. துடியாப் பெண்டிர் மடியில் நெருப்பு – கணவனுக்குத் துன்பம் வந்தபோது, பதறாத பெண்கள், மடியில் நெருப்பைக் கட்டிக் கொண்டதற்கு ஒப்பாவர்.
42. தூற்றும் பெண்டிர் கூற்றெனத் தகும் – கணவனை எப்போதும் அவதூறு கூறிக் கொண்டே இருக்கும் பெண்கள் குடும்பத்திற்கு எமன் போன்றவர்.
43. தெய்வம் சீறின் கைதவம் மாளும் – தெய்வமே ஏற்றுக் கொள்ளாத செயல்களில் ஈடுபடுபவனது முழுச் சிறப்புக்களும் உற்ற நேரத்தில்ப் பயன் படாமல்ப் போய்விடும்.
44. தேடாது அழிக்கின் பாடாய் முடியும் – சம்பாதிக்காது செலவிட்டால் துன்பத்தில் முடியும்.
45. தையும் மாசியும் வையகத்து உறங்கு – தை, மாசி (குளிர் காலம்) மாதங்களில் வைக்கோல் வேய்ந்த வீட்டில் உறங்கு
46. தொழுது ஊண் சுவையின் உழுது ஊன் இனிது – பிறரிடம் இரந்து பிச்சை எடுத்து உண்பதிலும், உழைத்து உண்பதே மகிழ்ச்சி தரும்.
47. தோழனோடும் ஏழைமை பேசேல் – நெருங்கிய நண்பனிடத்தும் உன் வறுமை பற்றிப் பேசாதே.
நகர வருக்கம்
48. நல்இணக்கம் அல்லது அல்லல் படுத்தும் – நல்லோர் நட்பு இல்லாமல் தீயோர் நட்பு துன்பத்தையே கொடுக்கும்.
49. நாடு எங்கும் வாழக் கேடு ஒன்றும் இல்லை – நாடு செழித்திருக்குமானால் எல்லோரும் இன்பமாக வாழ்வர்.
50. நிற்கக் கற்றல் சொல் திறம்பாமை – மனதில் பதியும்படி அறிந்து கற்றல் சிறந்த எண்ணங்களைக் கொடுக்கும்.
51. நீர்அகம் பொருந்திய ஊர்அகத்திரு – நீர் வளமுள்ள ஊரில் வசிக்க வேண்டும்.
52. நுண்ணிய கருமமும் எண்ணித் துணி – சிறிய காரியமாக இருந்தாலும், யோசித்து ஆராய்ந்து செய்வதே சிறப்பு.
53. நூல் முறை தெரிந்து சீலத் தொழுகு – நன்னெறிகளை அறிந்து அதன்படி வாழ்ந்து கொள்.
54. நெஞ்சை ஒளித்து ஒரு வஞ்சகம் இல்லை – நமது மனசாட்ச்சிக்குத் தெரியாமல் ஒருவருக்கு வஞ்சனை செய்ய முடியாது.
55. நேரா நோன்பு சீர் ஆகாது – குறிக்கோள் இல்லாத விரதம் சிறப்பாக அமையாது.
56. நைபவர் எனினும் நொய்ய உரையேல் – ஏழை எளியவர் ஆகினும் இழிவாகப் பேசாதே.
57. நொய்யவர் என்பவர் வெய்யவர் ஆவர் – சிறியோராக இருந்தாலும் அவர்கள் செய்யும் சிறந்த செயல்களால் எல்லோராலும் போற்றப்படுவர்.
58. நோன்பு என்பது கொன்று தின்னாமை – உயிரைக் கொன்று அதை உண்ணாமல் இருப்பதே விரதமாகும்.
பகர வருக்கம்
59. பண்ணிய பயிரில் புண்ணியம் தெரியும் – ஒருவர் செய்த புண்ணியம், அவர் அடைந்த பயிர் விளைச்சலில் தெரியும்.
60. பாலோடு ஆயினும் காலம் அறிந்து உண் – சிறந்த உணவாக இருந்தாலும், காலமறிந்து உண்ண வேண்டும்.
61. பிறன்மனை புகாமை அறம் எனத்தகும் – பிறரது கணவன் அல்லது மனைவி மேல் ஆசை வைக்காமல் இருப்பதே சிறந்த அறமாகும்.
62. பீரம் பேணில் பாரம் தாங்கும் – தாய்ப் பால் உண்டு வளரும் உடம்பு மிகவும் உறுதியானதாக இருக்கும்.
63. புலையும், கொலையும் களவும் தவிர் – புலாலுண்ணுதல், கொலை, திருடு இம் மூன்றையும் செய்யாதே.
64. பூரியோர்க்கு இல்லை சீரிய ஒழுக்கம் – கீழோரிடம், கொடியவர்களிடம் சிறந்த ஒழுக்கங்கள் இருக்காது.
65. பெற்றோர்க்கு இல்லை சுற்றமும் சினமும் – ஞானம் பெற்றோர்க்கு சுற்றம் என்ற பந்தமும், கோபமும் கிடையாது.
66. பேதைமை என்பது மாதர்க்கு அணிகலம் – அறியாதவர் போன்று இருப்பது பெண்களுக்கு பாதுகாப்பாகும்.
67. பையச் சென்றால் வையந் தாங்கும் – நிதானமாக நடந்து கொள்பவர்களை உலகத்தார் ஏற்றுக் கொள்வர்.
68. பொல்லாங்கு என்பவை எல்லாம் தவிர் – தீமை தரக்கூடிய எக்காரியத்தையும் செய்யாதே.
69. போனகம் என்பது தானுழுது உண்ணல் – தான் முயன்று உழைத்து உண்ணும் உணவே சிறந்த உணவாகும்.
மகர வருக்கம்
70. மருந்தே ஆயினும் விருந்தோடு உண் – தேவாமருதமே கிடைத்தாலும், பிறரோடு பகிர்ந்து உண்.
71. மாரி அல்லது காரியம் இல்லை – மழை இல்லாவிட்டால் உலகில் எக்காரியமும் சிறப்பாக நடைபெறாது.
72. மின்னுக்கு எல்லாம் பின்னுக்கு மழை – மின்னலுக்குப் பின்னர் மழை வரும்.
73. மீகாமன் இல்லா மரக்கலம் ஓடாது – மாலுமி இல்லாத ஓடம் சரியான பாதையில்ச் செல்லாது.
74. முற்பகல் செய்யின் பிற்பகல் விளையும் – பிறருக்கு செய்யும் நன்மை, தீமைகளின் பலனை நாம் பின்னர் அனுபவிப்போம்.
75. மூத்தோர் சொல் வார்த்தை அமிர்தம் – முதியோர்கள் அறிவுரை அமிர்தம் போன்றது.
76. மெத்தையில் படுத்தல் நித்திரைக்கு அழகு – பஞ்சணையில்ப் படுத்து உறங்குதலே தூக்கத்திற்கு சுகம்.
77. மேழிச் செல்வம் கோழைப் படாது – கலப்பையால் உழைத்துச் சேர்த்த செல்வம் ஒரு போதும் வீண் போகாது.
78. மைவிழியார் தம் மனைஅகன்று ஒழுகு – விலைமாதர் இல்லங்களில் இலிருந்து ஒதுங்கி இரு.
79. மொழிவது மறுக்கின் அழிவது கருமம் – பெரியோர் சொல்லை கேளாமல் மறுத்தால் அந்த காரியங்கள் கெட்டுவிடும்.
80. மோனம் என்பது ஞான வரம்பு – மெய்ஞ்ஞானத்தின் உச்சநிலை மௌனமாகும்.
வகர வருக்கம்
81. வளவன் ஆயினும் அளவு அறிந்து அழித்து உண் – செல்வம் படைத்தவனாக இருந்தாலும் தகுதிக்கு ஏற்றவாறு வரவு அறிந்து செலவு செய்து உண்ண வேண்டும்.
82. வானம் சுருங்கின் தானம் சுருங்கும் – மழை குறைந்து விடுமானால் பல தான தர்மங்கள் குறைந்து விடும்.
83. விருந்தில்லோர்க்கு இல்லை பொருந்திய ஒழுக்கம் – விருந்தினரை நன்றாக உபசரிக்காதவர்கள் சிறந்த இல்லற ஒழுக்கம் இல்லாதவர்கள்.
84. வீரன் கேண்மை கூர் அம்பாகும் – வீரனுடன் கூடிய நட்பு, கையில் கூர்மையான அம்பை வைத்திருப்பதற்கு ஒப்பாகும்.
85. உரவோர் என்கை இரவாது இருத்தல் – வறுமையான காலத்திலும் யாசிக்காமல் இருப்பதே வல்லவர்க்கு இலக்கணம்.
86. ஊக்கம் உடைமை ஆக்கத்திற்கு அழகு – உற்சாகமாக முயற்சியோடு இருப்பதே முன்னேற்றத்திற்கு அழகு.
87. வெள்ளைக்கு இல்லை கள்ளச் சிந்தை – தூய்மையான மனமுள்ளோரிடம், வஞ்சக எண்ணம் இருக்காது.
88. வேந்தன் சீறின் ஆம்துணை இல்லை – அரசின் கோபத்துக்கு ஆளானவருக்கு வேறு துணை இருக்காது.
89. வைகல் தோறும் தெய்வம் தொழு – தினமும் அதிகாலையில் தெய்வத்தை வணங்கு.
90. ஒத்த இடத்து நித்திரை கொள் – பழக்கப்பட்ட, சமமான இடத்தில் படுத்து உறங்கு.
91. ஓதாதார்க்கு இல்லை உணர்வோடு ஒழுக்கம் – நல்ல நூல்களைக் கற்காதவர்களிடம் நல்ல அறிவும் ஒழுக்கமும்.இருக்காது.
— பகுதி 4 முற்றும் —
ஒளவையாரின் பாடல்கள் விளக்கங்களுடன் பின்வரும் பகுதிகளாக இணைத்துள்ளோம்
- ஒளவையார் வரலாறு
- ஒளவையார் நாலு கோடிப் பாடல்கள் – பகுதி 1
- ஒளவையார் ஆத்திசூடி – பகுதி 2
- ஒளவையார் கொன்றை வேந்தன் – பகுதி 3
- ஒளவையார் நல்வழி – பகுதி 4
- ஒளவையார் மூதுரை – பகுதி 5
- ஒளவையார் ஞானக்குறள் – பகுதி 6
- ஒளவையார் விநாயகர் அகவல் – பகுதி 7
கு சிவகுமாரன் ([email protected])
— அன்பே சிவம் —