கேள்வி பதில் பகுதி 7 – பிரம்மஸ்ரீ நித்தியானந்தம் சுவாமிகள்
0
0
கேள்வி: ஐயா மெய்ப்பொருள் என்றால் என்ன? அதனை எப்படி அறிந்து கொள்வது?
குரு: கண்களுக்குத் தெரிவதெல்லாம் மெய்ப்பொருள் என நாம் கூறிக் கொண்டிருக்கிறோம். அதாவது எமது இந்த உடல், நாம் கண்களால்க் காணும் காட்சிகள் எல்லாம் மெய்ப்பொருள் என நாம் கூறுகின்றோம். ஆனால் ஞானிகள் என்ன சொல்லுகிறார்கள் என்றால், நாம் காணும் இந்தத் தோற்றம் எல்லாம் பொய் என்று கூறுகிறார்கள். ஞானிகள் கூறுவது சரியா அல்லது நாம் கூறுவது சரியா என்று பார்த்தால் ஞானி சொல்வதுதான் சரியானது. ஏனென்றால் இந்த உடல் மற்றும் நாம் காணும் பொருட்கள் எல்லாம் ஒருநாளைக்கு அழிந்து போகப்போகிறது. அதனால ஞானிகள் தோற்றப் பொருளை பொய் என்று கூறுகிறார்கள். ஆனால் நமக்குத் தோற்றத்துக்கு இதுதான் அடையாளமாக இருக்கிறது. அதனால் நாம் இந்த உடலையும் பொருட்களையும் மெய் என்று கூறுகின்றோம்.
ஆனா மெய்ப் பொருள் என்றால் இறைவன். மெய்ப் பொருள் என்றால் ஆன்மா. இந்த இரண்டையும் அறிந்து கொள்வது அவ்வளவு சாதாரணமான விடயமல்ல. இந்த உலகத்தில் எந்தப் பொருள் எல்லாம் அடையாளம் காணக் கூடியதாக இருக்கிறதோ அந்தப் பொருள் எல்லாம் அழியக்கூடிய பொருள். எந்தப் பொருளுக்கெல்லாம் அடையாளம் இல்லையோ. எந்தப் பொருட்களை எல்லாம் உன்னால்ப் பார்க்க முடியாதோ அதெல்லாம் மெய்ப்பொருள். அப்போ மெய் என்றால் உண்மை என்று அர்த்தம். உண்மை என்றால் கடவுள் என்று அர்த்தம். உண்மை என்றால் உன் ஆன்மா என்று அர்த்தம். அந்த ஆன்மாதான் இறைவன். மீதியாக உள்ள எல்லாம் அழியப் போகிற பொருள். அதாவது இந்த உடல், மரம், செடி, கொடி அத்தனையும் ஒருநாள் அழியப்போகிறது. அதனால இதல்லாம் பொய்யான பொருள். அப்ப இறைவன் தான் மெய்ப்பொருள்.
கேள்வி: மெய்ப்பொருளை அந்த இறைவனை எப்படி அறிந்து கொள்வது, உணர்ந்து கொள்வது ஐயா?
குரு: மெய்ப்பொருளை அறிந்து கொள்ளவேண்டும் என்றால் நீ மெய்ப் பொருளாக மாறணும். இப்போ எண்ணையும் தண்ணியும் ஒட்டாது, கலக்காது. நாம் தண்ணி போல இருக்கிறோம். இறைவன் எண்ணைபோல இருக்கிறான். அப்போ அந்த எண்ணைப் பொருளுடன் நாம சேர வேண்டுமாக இருந்தால், நாம எண்ணைப் பொருளாக மாறணும். அப்படி மாறினால்த் தான் அந்த இறைவன் என்ற பொருளுடன் கலக்க முடியும். இல்லா விட்டால் வேறுபட்டுத் தான் நிக்கும். ஆசை என்னும் பிடியில்ச் சிக்கி உண்மையான இறைவனை உணர்ந்து கொள்ளாமல் அறியாமையில் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறான் மனிதன்.
கேள்வி: ஐயா ஓரெழுத்து மந்திரம் என்றால் என்ன? ஊமை எழுத்து என்றால் என்ன சாமி?
குரு: “ஓம்” எனும் பிரணவம். இந்த ஓம் எனும் பிராணவத்தில் மூன்று எழுத்துக்கள் அடங்கியுள்ளன. அதாவது “அ + உ + இம் = “ஓம்”. இந்த மூன்று எழுத்தும் சேர்ந்துதான் பிரணவம் ஆகிறது. ஆனால் இந்தப் பிரணவத்தின் நடுவில் “இம்” எனும் எழுத்து அதாவது ஒரு புள்ளி இருக்கிறது. அதுதான் ஓரெழுத்து. அந்த ஓரெழுத்தை ஞானிகளால் மட்டுமே உணர முடியும். அஞ்ஞானிகளால் அதனை உணர முடியாது. யார் ஒருவன் தன்னை அறிந்தானோ அவனுக்கு மட்டுமே அது சாத்தியமாகும். அவனால் மட்டுமே அந்த ஓரெழுத்தை அறிய முடியும். உலகத்தில் பற்று வைத்து வாழ்ப்பவனுக்கு அது சாத்தியமாகாது.
ஓம் எனும் எழுத்து ஈரெழுத்து போலத் தோன்றினாலும் அது ஓரெழுத்தே. அதாவது “ௐ” என எழுதுவதே சரியான முறையாகும். “ம்”, “ஓ” வுக்கு மத்தியில் அமைந்துள்ளது. இதுவே “ௐ” எனும் ஓரெழுத்து அல்லது பிரணவ மந்திரத்தின் சிறப்பாகும்.
அதாவது வாயைத் திறந்து அடி வயிற்றில் இருந்து காற்றை உள்ளே இழுக்கும் போது அது “அ” எனும் ஒலியை உருவாக்கும். அப்படியே நெஞ்சுப்பகுதிவரை இழுக்கும்போது அது “உ” எனும் ஒலியை எழுப்பும். இழுத்த மூச்சினை உச்சியில் நிறுத்தும்போது அது “ம்” எனும் ஒலியை எழுப்பும் அதுவே (“ௐ” ) ஓம் எனும் பிரணவ மந்திரமாகும்.
ஊமை எழுத்து என்பது “ம்” அல்லது “ஹம்” எனும் எழுத்தாகும். அதாவது உள்ளே இழுத்த சுவாசத்தினை உள்ளே சிறிது நேரம் நிறுத்தும் போது அது “ஹம்” எனும் ஒலியை உருவாக்கும். இது உள்ளிருந்து உணரப்படுவதனால் ஊமை மந்திரம் அல்லது ஊமை எழுத்து எனப்படும். அதுவே “சிவோஹம்” எனவும் அழைக்கப்படும்.
உமை எழுத்து என்றால் “அ”. அ என்றால் அகாரம். அகாரம் என்றால் தாய் என்று அர்த்தம். அகாரம் என்றால் பூமி என்று அர்த்தம். அதாவது அகாரம் என்றால் உற்பத்தி செய்யும் பொருள் என்று அர்த்தம். அதுதான் உமை எழுத்து.
கேள்வி: பிரச்சினைகள் வரும்போது கடவுளுக்கு வேண்டுதல் செய்து தன்னைத் தானே வருத்தி கடவுளை வேண்டுகிறார்கள். அதாவது தீ மிதிக்கிறார்கள், அலகில் வேல் குத்தி காவடி எடுக்கிறார்கள். இப்படியாகப் பல வேண்டுதல்கள் செய்வதனால் எமது துன்பங்கள், பிரச்சினைகள் தீருமா சாமி?
குரு: இப்படிச் செய்வதனால் உன்னை நீயே வருத்திக்கிறாயே தவிர எந்தப் பிரச்சினையும் தீராது. இப்படியான வேண்டுதல்கள் இந்து மதத்தில் மட்டுமல்ல எல்லா மதத்திலேயும் இருக்குது. இது மூடத்தனம். முட்டாள்த்தனம். இந்துக்கள் வேல் குத்துகிறார்கள் காவடி எடுக்கிறார்கள், இஸ்லாமியர்கள் பண்டிகையின் போது பந்தத்தினால் தன்னைத் தானே அடித்து வேண்டுகிறார்கள். உடம்பை கத்தியால் கிழித்துக் கொண்டு முஹர்ரம் பண்டிகை என்று கொண்டாடுவார்கள். இப்படியாக வேண்டுதல்கள் எல்லா மதத்திலேயும் உண்டு. இது வெறி. இது ஒரு மத வழிபாடு. ஆனால் இதற்கும் தெய்வத்துக்கும் சம்பந்தம் கிடையாது. தெய்வம் என்பது புனிதமானது. தெய்வம் என்பது அமைதியானது. தெய்வம் எல்லா மதத்துக்கும் பொதுவானது. நீ ஆரவாரம் இல்லாமல் அமைதியாகப் போய் இறைவனை வழிபட்டால் ஒழிய நீ தெய்வத்தை அடைய முடியாது. தெய்வ வழிபாடு என்பது உனக்குள்ளே இருக்கும் கடவுளை நீ தேடிக் கண்டு கொள்வதே ஒழிய வேறு எந்த வழியிலும் நீ தெய்வத்தினை அடைய முடியாது.
அது மட்டுமல்ல சாமிக்கு ஆட்டைப் பலி கொடுப்பது, கோழியைப் பலி கொடுப்பது இதெல்லாம் வேண்டுதல் அல்ல தனது பசியைத் தீர்த்துக் கொள்வதற்காக இன்னொரு உயிரைத் துடிக்கத் துடிக்க துன்புறுத்தி கொன்று தானும் தனது சுற்றமும் உண்பது. தெய்வம் எப்பவாவது எனக்கு ஒரு கோழி வெட்டு அல்லது ஒரு ஆடு வெட்டு என்று கேட்டுதா? அல்லது அதை வெட்டி படைக்கும்போது அந்த தெய்வம் வந்து எடுத்து உண்டுதா? அப்படி எதுவுமே நடப்பதில்லை. இதெல்லாம் தன் பசியைப் போக்குவதற்காகச் செய்யப்படும் வேண்டுதல்கள். யாராவது தனது ஒரு கையையோ அல்லது காலையோ வெட்டித் தருவதாக வேண்டுவானா? அப்படி யாரும் வேண்டுதல் வைப்பதில்லை. தனது பிரச்சினை தீர இன்னொரு உயிரைக் கொல்லுவதா பலி கொடுப்பதா வேண்டுதல்? இதெல்லாம் ஏமாத்து வித்தை என்பதனை எல்லோரும் புரிந்து கொள்ள வேண்டும்.
கேள்வி: சாமி ஒருவருவருடைய வயித்தெரிச்சல் (மனம் வருந்துதல்) இன்னொருவருக்குப் பாதிப்பைத் தருமா?
குரு: ஒருவருவருடைய வயித்தெரிச்சல் கண்டிப்பாக இன்னொருவருக்குப் பாதிப்பைத் கொடுக்கும். ஏனென்னா வாயால நேர நேர பேசுறது எப்பவும் பலிச்சிடாது. அது அப்பவே தீர்ந்திடும். ஆனால் ஒருவன் மனதாலை வெம்பிறான் தெரியுமா அது அடுத்தவனை பழி தீர்த்திடும். அது சாதாரண சாபமில்லை. மிக மிக வலிமையானது. ஞானிகள் சாபமிடுவார்கள் சில நேரத்தில வாயால சாபமிடுவார்கள். சில நேரத்தில மனசாலை சாபமிடுவார்கள். வாயால விடும் சாபம் ஒன்றும் பலிக்காது. ஒன்றும் கெடுக்காது. ஆனால்ப் பயமுறுத்தும். அவளவுதான். ஆனால் மனசாலை ஒருவனைச் சாபமிட்டால் அவனை எரிச்சிடும். அவன் தப்பவே முடியாது. ஞானியாலை ஒருவனை காப்பாத்தவும் முடியும் ஒருவனை அழிக்கவும் முடியும்.
அதனாலை யார் வயிறு ஏரியிற (துன்பப்படுகிற) மாதிரியும் நீ வாழ்ந்திடாதே. உன் வாழ்க்கையை நீ சீராக வாழ்ந்துகொள். அடுத்தவனுக்கு ஒரு எடுத்துக் காட்டாக எல்லோரும் மெச்சுகிற மாதிரி வாழக் கற்றுக்கொள். அதுதான் வாழ்க்கை.
கேள்வி: சாமி ஆன்மாவுக்கும், மனசுக்கும் இடையில் உள்ள வித்தியாசம் என்ன?
குரு: ஆன்மா என்பது உயர்ந்தது. புனிதமானது. தனிப்பட்டது அதுவே இறைவன். ஆனால் மனசு என்பது ஐம்புலன்கள் வழியாக ஆன்மாவை வழிநடத்துவது. மனசு காரியம் ஆற்றுகிறது. ஆன்மா அதனைப் பின்பற்றுகிறது. வெளிப்புறமாக செல்லும் மனசை உள்முகமாகத் திருப்ப ஆன்மா இறைவனை உணரும்.
உள்ளம் என்றாலும் மனசு என்றாலும் எண்ணம் என்றாலும் வேறு வேறு பெயர்களே தவிர எல்லாம் ஒன்றுதான்.
கேள்வி: கோவிலில் சாமிக்கு பால், தயிர் எல்லாம் ஊற்றி அபிஷேகம் செய்யப்படுகிறதே. அது மண்ணில் போய் வீணாகிறதே. அதனைப் பற்றிக் கூறுங்கள் சாமி.
குரு: மனிதனுக்கு உபயோகப்படா விட்டால் அது வீணாகிறது என்று அர்த்தமல்ல. மண்ணில் விழும் பால், தயிர் மற்றும் ஏனைய பொருட்களை எத்தனை உயிரினங்கள் உண்ணுகின்றன. குருவி போன்ற பறவைகள் உண்ணுகின்றன. நாய், ஆடு, மாடு உண்ணுகின்றது. அது மட்டுமல்லாமல் மண்ணில் வாழும் எத்தனையோ பூச்சி, புழுக்கள் உண்டு வாழ்கின்றன. எனவே எதுவும் வீணாவதில்லை. மண்ணில் இருந்து வந்தது மண்ணுடன் கலக்கிறது அவளவுதான். மனிதன் கடவுள் மேலுள்ள ஆர்வத்தினால் கடவுளுக்கு பால், தயிர், நெய் ஊற்றி அபிஷேகம் செய்கிறான். ஆனால் கடவுள் அப்படி அபிஷேகம் செய் என்று எப்பவாவது கேட்டுதா. அல்லது மனிதன் கொடுப்பதை கடவுள் வாங்கி உண்ணுமா. அப்படி ஏதும் இல்லை. கடவுளுக்கும் அதற்கும் எந்தச் சம்பந்தமும் இல்லை.
கேள்வி: மறுபிறவி என்று ஓன்று உண்மையாகவே உள்ளதா ஐயா? அதனை எப்படி உணர்ந்து கொள்ள முடியும்.
குரு: கண்டிப்பாக உண்டு. போன பிறவியில் நீ இல்லை என்றால் இந்தப் பிறவியில் நீ எங்கிருந்து வந்தாய். ஒரு புளியங் கொட்டையை மண்ணிலே போட்டா ஒரு செடி உருவாகும். அந்தச் செடி வளர்ந்து அதிலிருந்து பல புளியங் கொட்டைகள் உருவாகும். மீண்டும் அந்தக் கொட்டைகளில் இருந்து புளியமரம் உருவாகும். ஆனால் அந்தப் புளியங் கொட்டைகள் இல்லை என்றால் எங்கிருந்து புளியமரம் உருவாகும்? விஞ்ஞானத்தின் மூலமாக புளியங் கொட்டைகளை உருவாக்க முடியுமா? முடியாது. விஞ்ஞானத்தினால் மரபணுக்களை மாற்றி ஆராய்ச்சி செய்யமுடியும். ஆனால் விதைகளை உருவாக்கவே முடியாது.
ஒளவையார் சொன்னார் ஒரு நெல் விதையில் அதன் மேலுள்ள உமி அதன் மூக்கு உடைந்துபோனால் அந்த நெல் முளைக்காது என்று.
ஒளவையார் மூதுரை வெண்பா 11
பண்டு முளைப்பது அரிசியே ஆனாலும்
விண்டு உமி போனால் முளையாதாம் கொண்ட பேர்
ஆற்றல் உடையார்க்கும் ஆகாது அளவின்றி
ஏற்றம் கருமம் செயல்
விளக்கம்: அரிசியின் மேலுள்ள கோது உமி என அழைக்கப்படும். உமியுடன் கூடிய அரிசி நெல் எனப்படும். முளைக்கும் போது முளை வருவது அரிசியில் இருந்து. அப்படி முளைப்பது அரிசியாக இருந்தாலும் உமியின் சிறுபகுதி அகன்றிருந்தாலும் அந்த நெல் முளைக்காது. அதுபோல எப்படிப்பட்ட வல்லமை பொருந்தியவர்களாக இருந்தாலும் தமது தகுதிக்கு மீறிச் செய்யும் செயல்கள் வெற்றி தரா.
அந்த மூக்குத்தான் அதன் அணு. அதன் உயிர். அப்படித்தான் நீயும். நீ எப்பெல்லாம் இருந்தியோ அப்பெல்லாம் இருப்பாய். நீ எப்பெல்லாம் இல்லையோ, எப்பவுமே இருக்க மாட்டாய். எனவே நீ போன பிறவியில் இருந்த படியாலதான் மீண்டும் இந்தப் பிறவி எடுத்திருக்கிறாய். ஆன்மா அழியாது ஒரு பிறவியில் இருந்து அடுத்த பிறவிக்கு போகும். என்னுடைய அப்பா, அம்மா எனக்கு உடல் கொடுக்கலாம். அவர்களால் அந்த உடலுக்கு ஆன்மா கொடுக்க முடியுமா? முதலிலை இங்கு டைனோசர் இருந்தது. விஞ்ஞானம் கூறுகிறது. ஆனால் அது இப்ப இல்லை. அதனால விஞ்ஞானத்தினாலால் அந்த டைனோசரை உருவாக்க முடியலை. ஏனென்னா அந்த விதை இல்லாமல் போச்சுது. நீ முன்பு இல்லாமல் இப்ப இருக்க முடியாது. இதுதான் மறு பிறவியின் தத்துவம்.
கேள்வி: மனிதர்களுக்கு இன்பமும் வருகிறது துன்பமும் வருகிறது. அது ஏன் சாமி.
குரு: துன்பத்தில் இருந்துதான் இன்பத்தினை கற்றுக் கொள்ள முடியும். வெயில் இல்லை என்றால் நிழலின் அருமை தெரியுமா? துன்பம் இல்லை என்றால் இன்பம் எப்படி இருக்கும் என்று தெரியுமா?
இதனையே வள்ளுவன் கூறுகிறார் ஊடலுக்குப் பின் கூடல் என்று.
ஊடல் உணர்தல் புணர்தல் இவைகாமம்
கூடியார் பெற்ற பயன்.
விளக்கம்: அன்பாக இருக்கும் இருவருக்குள் அவ்வப்போது சிறு பிணக்குகள் ஏற்படும்; அவை பொதுவாக தவறாகப் புரிந்து கொள்ளுதலாலோ, அல்லது சில சூழ்நிலைகளாலோ ஏற்படுவன. பின்பு இருவரில் ஒருவரோ அல்லது இருவருமோ அமைதியடைந்து, அவ்வூடலை தற்காலிகமாக நிறுத்தி வைத்தலால், துன்பம் நீங்கும்; அதானால் அவர்களுக்குள் அன்பு மேலும் வளரும். எனவே இருவருக்கிடையில் ஏற்படும் சிறு சிறு ஊடல்கள் பிணக்குகள் தான் அவர்களுக்கிடையில் அன்பை வளர்க்கும்.
ஊடல் என்பது எப்படி பயனாகும் என்று எண்ணத் தோன்றுகிறது அல்லவா? கூடல் என்பதை இனிப்பெனக் கொண்டால், அதை எப்போதும் சாப்பிட்டுக் கொண்டிருந்தால் திகட்டி விடும், தவிர இனிப்பின் சிறப்பை உணருதலும் முடியாது. அவ்வப்போது கசப்போ, காரமோ இருந்தால், அதைத் தணிக்கும் விதமாக, இனிப்பைச் சாப்பிடுவதே இனிப்பின் அருமையையும் உணரவைக்கும். கசப்பே இனிப்பின் அருமையை உணரவைக்கும். இனிப்பு கூடல் என்றால் கசப்பு ஊடலாகும்.
வாழ்க்கையில் சின்னச் சின்னச் சண்டைகள் வந்தால்த்தான் அவர்களுக்கு இடையில் உண்மையான அன்பு உருவாகும். அது தாய் பிள்ளையாக இருந்தாலும், சரி கணவன் மனைவியாக இருந்தாலும் சரி, சகோதர்ரர்கள் அல்லது நண்பர்களுக்கு இடையிலாக இருந்தாலும் சரி, சண்டை சச்சரவு வந்தால்த்தான் அன்பு உருவாகும். அன்பின் அருமை புரியும். இல்லாவிட்டால் வாழ்கையில் ஒரு சுவையே இருக்காது. அதனால துன்பமும் இன்பமும் கலந்ததுதான் மனிதனது வாழ்வு. ஆனால் துன்பத்தினைக் கடந்து நின்றதுதான் ஞானியின் வாழ்வு.
கேள்வி: பிறருக்கு இன்பம் கொடுத்து தானும் இன்பமாக இருப்பது தெய்வீகம் அல்லவா சாமி.
குரு: இல்லை அப்படி இல்லை. உன்னால பிறருக்கு இன்பத்தினைக் கொடுக்க முடியாது. நீ ஒரு ஆயிரம் ரூபாய் கொடுத்து விட்டாய் என்றால் அதன்மூலமாக அடுத்தவனுக்கு வாழ்கையையில் இன்பம் வந்திடுமா. நீ ஒருநாள் ஒரு ஏழைக்கு சாப்பாடு கொடுத்து விட்டால் அவர்களது வாழ்க்கை முழுவதும் இன்பமாகிடுமா. இல்லை நீ கடவுளைப்பற்றி பேசிவிட்டாய் என்றால் அவங்களுக்கு இன்பம் வந்திடுமா. நீ பேசுகிற கடவுளைப்பற்றி எப்ப அவர்கள் உணர்ந்து அந்தக் கடவுளைப் பற்றி எப்ப அவர்க ள் பேசுகிறார்களோ அப்பத்தான் அவங்களுக்கு இன்பம் கிடைக்கும்.
நீ தேனைச் சாப்பிட்டாய் என்றால் உனக்கு அதன் சுவை தெரியவரும். அதனைப் பற்றிக் கூறுவதால் பிறருக்கு அந்தச் சுவை தெரிய வருமா? அவர்களும் அந்தத் தேனை உண்ணும் போதுதான் அவர்களுக்கு அதன் சுவை தெரியவரும். அதனால உன்னால இன்பத்தை யாருக்கும் கொடுக்க முடியாது. கூறத்தான் முடியும். அதனை அவர்கள் உணர்ந்து அனுபவிக்கும் போது தான் அவர்களால் அந்த இன்பத்தினை, அந்தக் கடவுளை உணரமுடியும். நீ ஆன்மீகவாதியாக இருந்தால் உலகத்துக்கு அறிவுரை சொல்லணும் உலகத்துக்கு நன்மையைச் செய் அதுதான் ஒரு ஆன்மீகவாதியின் சிறப்பு.
கு சிவகுமாரன் ([email protected])
— அன்பே சிவம் —
