ஒளவையார் நல்வழி – பகுதி 4
ஒளவையார் அருளிச்செய்த நல்வழி
நல்வழி என்பது மக்கள் தம் வாழ்வில்க் கடைப்பிடிக்க வேண்டிய நற்கருத்துக்களையும், சிறந்த தத்துவங்களையும், சமயக் கோட்பாடுகளையும் கூறுவனவாக அமைந்துள்ளன.
கடவுள் வாழ்த்து
பாலும் தெளிதேனும் பாகும் பருப்புமிவை
நாலும் கலந்துனக்கு நான் தருவேன்-கோலம்செய்
துங்கக் கரிமுகத்துத் தூமணியே நீ எனக்குச்
சங்கத் தமிழ் மூன்றும் தா.
விளக்கம்: தும்பிக்கையுடைய விநாயகப் பெருமானே தினமும் பாலும், தெளிந்த தேனும், வெல்லப் பாகும், பருப்பும் படைத்து நான் உன்னை வணங்குவேன் எனக்கு நீ முதல், இடை, கடை ஆகிய முச்சங்கங்களாலும் வளர்க்கப்பட்ட இயல், இசை, நாடகம் ஆகிய மூன்று தமிழையும் எனக்கு தருவாயாக
வெண்பா 1
புண்ணியம்ஆம் பாவம்போல் போனநாள் செய்தஅவை
மண்ணில் பிறந்தார்க்கு வைத்தபொருள் – எண்ணுங்கால்
ஈதொழிய வேறில்லை; எச்சமயத்தோர் சொல்லும்
தீதொழிய நன்மை செயல்
விளக்கம்: மனிதன் பிறக்கும் போதும், இறக்கும் போதும் அவன் கூட வருவது அவன் செய்த பாவமும், புண்ணியமும் மட்டுமே. இதைத் தவிர வேறு எதுவும் எம்முடன் கூட வாராது. இவ்வுலகிலுள்ள அனைத்து மதமும் இதனையே கூறுகிறது. அதாவது வாழும் போது தீமையை செய்யாதே உன்னால் முடிந்த நன்மையை செய் என்பதாகும்.
வெண்பா 2
சாதி இரண்டொழிய வேறில்லை சாற்றுங்கால்
நீதி வழுவா நெறிமுறையின் – மேதினியில்
இட்டார் பெரியார் இடாதார் இழிகுலத்தார்
பட்டாங்கில் உள்ள படி
விளக்கம்: இந்த உலகத்தில் பிறந்த மனிதர்களில் இரண்டு வகை ஜாதியினர் தான் உள்ளனர். ஒருவர் அடுத்தவருக்கு கொடுத்து உதவும் நல்ல குணம் படைத்த மேலோர், மற்றவர் தன்னிடம் உள்ளவற்றை அடுத்தவருக்கு கொடுத்து உதவாத கீழோர். பட்டறிவு நூல்களும் இதனையே அறிவுறுத்துகின்றன, இதை நன்றாக உணர்ந்து கொள்.
வெண்பா 3
இடும்பைக்(கு) இடும்பை இயலுடம்(பு) இதன்றே
இடும்பொய்யை மெய்யென்(று) இராதே – இடுங்கடுக
உண்டாயின் உண்டாகும் ஊழில் பெருவலிநோய்
விண்டாரைக் கொண்டாடும் வீடு
விளக்கம்: நிலையில்லாத இந்த உடம்பை, மெய் என்று கருதி அதற்கு அனைத்தும் செய்கிறாயே, ஆனால் இந்த உடம்பு நிலையற்றது என்பதனை உணர்ந்து கொள். நாம் இறக்கும் போது நாம் செய்த பாவ புண்ணியங்கள் மட்டுமே எம்முடன் கூட வரும். காலம் தாழ்த்தாமல் பிறருக்கு நன்மைகள் உதவிகள் செய்து புண்ணியம் செய்து முக்தி அடையுங்கள்.
வெண்பா 4
எண்ணி ஒருகருமம் யார்க்கும்செய் ஒண்ணாது
புண்ணியம் வந்தெய்து போதல்லால் – கண்ணில்லான்
மாங்காய் விழவெறிந்த மாத்திரைக்கோல் ஒக்குமே
ஆங்காலம் ஆகும் அவர்க்கு
விளக்கம்: நாம் முற்பிறப்பில்ச் செய்த புண்ணியங்கள் எமக்கு உதவினால் அன்றி இப்பிறப்பில் எப்படிப்பட்ட பெரிய மனிதர்களாக இருந்தாலும் நினைத்தவாறு காரியத்தை நிறைவேற்ற முடியாது. இச் செயற்பாடானது கண் தெரியாத குருடன், மாங்காய் அடிக்க முயற்சி செய்து அவன் கையில் வைத்திருந்த கோலை இழப்பதை போல், ஒருவன் காலம் அறியாமல் ஒரு செயலைச் செய்தால் அவனிடன் உள்ளதையும் இழக்க நேரிடும் என்ற செயலுக்கு ஒப்பானது.
வெண்பா 5
வருந்தி அழைத்தாலும் வாராத வாரா
பொருந்துவன போமி(ன்) என்றால் போகா – இருந்தேங்கி
நெஞ்சம் புண்ணாக நெடுந்தூரம் தாம்நினைந்து
துஞ்சுவதே மாந்தர் தொழில்
விளக்கம்: நாம் எவ்வளவு தூரம் மனம் வருந்தி முயற்சி செய்தாலும், நமக்கு கிடைக்கும் விதியுள்ளவைதான் எமக்குக் கிடைக்கும். அது போல ஒன்றை வேண்டாம் என்று சொன்னாலும் அது நம்மை விட்டு போகாது. அனைத்து காரியங்களும் விதிப்படியே அமைகிறது. இதை உணராமல் தினம் தினம் அழுது புலம்பி, நெஞ்சம் வருந்துவது மனிதர்களின் இயல்பு.
வெண்பா 6
உள்ளது ஒழிய ஒருவர்க்(கு) ஒருவர்சுகம்
கொள்ளக் கிடையா குவலயத்தில் – வெள்ளக்
கடலோடி மீண்டும் கரையேறினால் என்
உடலோடு வாழும் உயிர்க்கு
விளக்கம்: கடல் கடந்து போய் சம்பாதித்தாலும், ஒருவருக்கு என்ன கிடைக்க வேண்டும், எதை அனுபவிக்க வேண்டும் என்பதனை விதியே முடிவு செய்யும். அதை விடுத்து அடுத்தவருக்கு கிடைக்கும் சுகம் நமக்கு கிடைக்கவில்லையே என்று ஏங்குவதாலும், எல்லாம் நமக்கு கிடைக்க வேண்டும் என்று எண்ணுவதாலும் எந்தப் பயனும் இல்லை.
வெண்பா 7
எல்லாப்படியாலும் எண்ணினால் இவ்வுடம்பு
பொல்லாப் புழுமலிநோய் புன்குரம்பை -நல்லார்
அறிந்திருப்பார் ஆதலினால் ஆம்கமல நீர்போல்
பிறிந்திருப்பார் பேசார் பிறர்க்கு
விளக்கம்: எந்த வகையில் எண்ணிப் பார்த்தாலும், இந்த உடம்பு நிலையில்லாதது, புழுக்களும், நோய்களும் வாழும் சிறிய கூடாகும் என்பது அறிவு ஞானம் உள்ளவர்களுக்குப் புரியும். இவ் உண்மையை அறிந்து கொண்டவர்கள், தாமரை இலை தண்ணீரில் இருந்தாலும் நீருடன் ஒட்டாமல் இருப்பதுபோல இந்த உலகத்தில் ஆசை பற்று இல்லாமல் வாழ்வார்கள்.
வெண்பா 8
ஈட்டும் பொருள்முயற்சி எண்ணிறந்த ஆயினும்ஊழ்
கூட்டும் படியன்றிக் கூடாவாம் – தேட்டம்
மரியாதை காணும் மகிதலத்தீர் கேண்மின்
தரியாது காணும் தனம்.
விளக்கம்: பொருள் செல்வம் சேர்க்க எவ்வளவு முயற்சி செய்தாலும் அவர்களது விதிப்படியே அவர்களுக்குக் கிடைக்கும் அளவு இருக்கும். அதன்மேல் அவர்களுக்குக் கிடைத்தாலும் அது தங்காது. இதனை உணர்ந்து நீங்கள் இப்பிறப்பில் தேட வேண்டியது புண்ணியமே.
வெண்பா 9
ஆற்றுப் பெருக்கற் றடிசுடுமந் நாளுமவ்வா
ஊற்றுப் பெருக்கால் உலகூட்டும் – ஏற்றவர்க்கு
நல்ல குடிபிறந்தார் நல்கூர்ந்தார் ஆனாலும்
இல்லை என மாட்டார் இசைந்து
விளக்கம்: கோடைகாலத்தில் ஆற்று நீர் வற்றிப் போய் வெறும் மணலாகி அதில் நடப்பவர்கள் பாதங்களைச் சுட்டாலும், அவ்விடத்தில் குழி தோண்டும் போது, ஊற்று நீர் கொடுத்து இந்த உலகதிற்கு உதவும். அதுபோல நல்ல மனம் படைத்தோர், நல்ல குடியில் பிறந்தோர் வறுமை நிலையை அடைந்தாலும் தம்மால் முடிந்தவரை ஏழை எளியவர்களுக்கு உதவுவார்கள்.
வெண்பா 10
ஆண்டாண்டு தோறும் அழுது புரண்டாலும்
மாண்டார் வருவரோ மாநிலத்தீர் – வேண்டா!
நமக்கும் அதுவழியே! நாம்போம் அளவும்
எமக்கென்? என்(று) இட்டு, உண்டு, இரும்
விளக்கம்: எவ்வளவு தூரம் அழுது புலம்பினாலும் இறந்தவர் திரும்ப வரப்போவதில்லை. இவர்போல நாமும் ஒருநாள் இறப்பது உறுதி என்பதனை நன்கு உணர்ந்து நம்மால் முடிந்தளவு இல்லாதவர்களுக்குக் கொடுத்து நாமும் இன்பமாக வாழ்வோமாக
வெண்பா 11
ஒருநாள் உணவை ஒழியென்றால் ஒழியாய்
இருநாளுக்கு ஏலென்றால் ஏலாய் – ஒருநாளும்
என்நோ(வு) அறியாய் இடும்பைகூர் என்வயிறே
உன்னோடு வாழ்தல் அறிது
விளக்கம்: உணவு இல்லை ஒரு நாள் உணவை விட்டு விடு என்று சொன்னால் வயிறே நீ கேட்க்க மாட்டாய். சரி உணவு அதிகமாகக் கிடைக்கிறது ஆகையால் இரண்டு மூன்று நாட்களுக்கு தேவையானவற்றை இன்றே நிரப்பிக் கொள் என்றால் அதையும் செய்ய மாட்டாய். உணவுக்காக நான் படும் துன்பங்களை நீ அறியமாட்டாய். உன் தேவைக்காகவே பலருடன் போராட வேண்டி இருக்கிறது. வயிறே உன்னோடு வாழ்வது துன்பத்தைத் தருகிறது.
வெண்பா 12
ஆற்றங் கரையின் மரமும் அரசறிய
வீற்றிருந்த வாழ்வும் விழும் அன்றே – ஏற்றம்
உழுதுண்டு வாழ்வதற்கு ஒப்பில்லை கண்டீர்
பழுதுண்டு வேறோர் பணிக்கு
விளக்கம்: ஆற்றங்கரையில் உள்ள பெரிய மரம் காற்றுக்கு ஒருநாள் விழுந்துவிடும். அரச வாழ்க்கை, போகம் ஆகியவை நிலையில்லாதவை அழிந்து விடும். உழுதுண்டு வாழும் வாழ்வை விட மேலான வாழ்க்கை வேறு ஒன்று இங்கு இல்லை, மற்ற வேலை அனைத்தும் உழவை விட குறைவானவை தான்.
வெண்பா 13
ஆவாரை யாரே அழிப்பர் அதுவன்றிச்
சாவாரை யாரே தவிர்ப்பவர்- ஓவாமல்
ஐயம் புகுவாரை யாரே விலக்குவார்
மெய்அம் புவியதன் மேல்
விளக்கம்: வாழ வேண்டும் என்று விதி உடையவரை, என்ன முயற்சி செய்தாலும் எவராலும் அழிக்க முடியாது. அது போல இறக்க வேண்டும் என்ற விதி உடையவரை யார் தடுத்தாலும் வாழவைக்க முடியாது. எத்தனை முயற்சி செய்தாலும் முன்னேற்றம் அடையாமல் பிச்சை எடுக்க வேண்டும் என்ற விதி உடையவரை யார் காப்பாற்ற முடியும். இதுதான் உண்மை. ஒருவரை காப்பாற்றவோ, அழிக்கவோ விதியைத் தவிர வேறு எவராலும் முடியாது, அவர் அவரின் வினைக்கேற்ப உள்ள பலன்களை அனுபவித்துத் தான் ஆக வேண்டும்.
வெண்பா 14
பிச்சைக்கு மூத்த குடிவாழ்க்கை பேசுங்கால்
இச்சைபல சொல்லி இடித்துண்கை – சிச்சீ
வயிறு வளர்க்கைக்கு மானம் அழியாது
உயிர்விடுகை சால உறும்
விளக்கம்: நல்ல குடியில் பிறந்தவர்கள் வயிறு வளர்பதற்காக அடுத்தவரை அண்டி, அவரை புகழ்ந்து பிச்சை எடுத்து மானம் கெட்டு உயிர் வாழ்வதை விட இறப்பது மேல்.
வெண்பா 15
சிவாய நம என்று சிந்தித் திருப்போர்க்கு
அபாயம் ஒருநாளும் இல்லை – உபாயம்
இதுவே(;) மதியாகும் அல்லாத எல்லாம்
விதியே மதியாய் விடும்
விளக்கம்: சிவாயநம என்ற ஐந்தெழுத்து மந்திரத்தை தினமும் உச்சரிப்பவர்களுக்கு துன்பம், பிரச்சினைகள் ஒருபோது ஏற்படா. அப்படிச் செய்யாதவர்களது வாழ்க்கை அவர் அவர் விதிப்படியே அமையும்.
வெண்பா 16
தண்ணீர் நிலநலத்தால் தக்கோர் குணம்கொடையால்
கண்ணீர்மை மாறாக் கருணையால் – பெண்ணீர்மை
கற்பழியா ஆற்றல் கடல்சூழ்ந்த வையகத்துள்
அற்புதமாம் என்றே அறி
விளக்கம்: நல்ல நீர் வளத்தினாலும், உயர்ந்த மனிதர்களது தருமத்தினாலும், நல்ல மனிதர்களின் அன்பினாலும், சிறந்த பண்பான கற்புடைய மாதர்களாலும், கடல் சூழ்ந்த இந்த உலகமானது அழகாகவும் அற்புதமாகவும் இருக்கிறது.
வெண்பா 17
செய்தீ வினையிருக்கத் தெய்வத்தை நொந்தக்கால்
எய்த வருமோ இருநிதியம்? – வையத்து
“அறும்-பாவம்!” என்ன அறிந்து அன்றிடார்க்கு இன்று
வெறும்பானை பொங்குமோ மேல்?
விளக்கம்: வெறும் பானையை அடுப்பில் வைத்துத் தீ மூட்டி பொங்கு என்றால் பொங்குமா? அது போல, செய்ய வேண்டிய காலத்தில் நல்லது செய்யாமல், அடுத்தவருக்கு கொடுத்து உதவாமல் இருந்து விட்டு, துன்பம் வரும்போது கடவுளை நொந்து கொள்வதால் என்ன பயன்? நமக்கு நல்லது நடக்க வேண்டுமானால் பிறருக்கு நல்லது செய்யுங்கள், கடவுளை நொந்து கொள்வதால் ஒரு பயனும் இல்லை.
வெண்பா 18
பெற்றார் பிறந்தார் பெருநாட்டார் பேருலகில்
உற்றார் உகந்தார் எனவேண்டார் – மற்றோர்
இரணம் கொடுத்தால் இடுவர்(;) இடாரே
சரணம் கொடுத்தாலும் தாம்
விளக்கம்: அடுத்தவருக்கு கொடுத்து அதனால் வரும் இன்பத்தை அறியாத கயவர்கள் தன்னிடம் உள்ள செல்வத்தை தன்னைப் பெற்றோர், உடன் பிறந்தோர், தன் இனத்தைச் சார்ந்தவர், உற்றார், உறவினர், என்று யாருக்கும் எதுவும் ஈய மாட்டார். ஆனால் அவரிடம் உள்ள செல்வத்தை பறிக்க வரும் கொள்ளையர்கள் அவரை உதைத்துக் கேட்டால் தன்னிடம் உள்ள செல்வத்தை கொடுப்பர். எனவே இருப்பதை எல்லோருடனும் பகிர்ந்து மகிழ்வாக வாழுங்கள்.
வெண்பா 19
சேவித்தும் சென்றிரந்தும் தெண்ணீர்க் கடல்கடந்தும்
பாவித்தும் பாராண்டும் பாட்டிசைத்தும் – போவிப்பம்
பாழின் உடம்பை வயிற்றின் கொடுமையால
நாழி அரிசிக்கே நாம்
விளக்கம்: நாம் பிறரை வணங்கியும், அடுத்தவரிடம் சென்று இரங்கி உதவி கேட்டும், உறவுகளை விட்டு கடல் கடந்து சென்று, தன் இயல்பான பழக்க வழக்கங்களை மாற்றி தனக்கு உதவி புரியும் மனிதரோடு இணைந்தும், அவர்களை நல்லவர், வல்லவர் என்று பொய்யாகப் புகழ்ந்து பாடியும் வாழ்வது இந்த பாழாய்ப்போன வயிறால் தான். இந்த ஒரு சாண் வயிறை நிரப்ப உணவு, சோறு பெறுவதற்காக இத்தனை பாடு படவேண்டி உள்ளது.
வெண்பா 20
அம்மி துணையாக ஆறிழிந்த வாறொக்கும்
கொம்மை முலைபகர்வார் கொண்டாட்டம் – இம்மை
மறுமைக்கும் நன்றன்று மாநிதியம் போக்கி
வெறுமைக்கு வித்தாய் விடும்
விளக்கம்: இழிசெயல் புரியும் பெண்களுடன் நட்புறவு கொள்வதானது, ஆற்றைக் கடக்கும் போது பாரமான கருங்கல்லையும் துணையென்று தூக்கிச் செல்வதற்கு ஒப்பானது. அதாவது அவர்கள் தொடர்பால் எமது இவ்வுலக, மறுவுலக இலக்குகளை எட்ட முடியாமல்ப் போய்விடும். அது மாத்திரமல்லாது அப்படிப்பட்ட மாதர்களால் எமது செல்வம் எல்லாம் அழிந்து நாம் வறுமை நிலையை எட்ட நேரும்.
வெண்பா 21
நீரும் நிழலும் நிலம்பொதியும் நெற்கட்டும்
பேரும் புகழும் பெருவாழ்வும் – ஊரும்
வருந்திருவும் வாழ்நாளும் வஞ்சமில்லார்க் கென்றும்
தரும்சிவந்த தாமரையாள் தான்
விளக்கம்: வஞ்சகமில்லாத நற்குணங்கள் பொருந்திய என்றுமே நல்வழியில் வாள்பவர்களுக்கு, செந்தாமரை மலரில் வீற்றிருக்கும் திருமகளானவள், அதாவது இறைவன் என்றும் அவர்களுக்கு நல்ல செழிப்பான புகழ்மிக்க நோயற்ற வாழ்வைக் கொடுப்பர்.
வெண்பா 22
பாடுபட்டுத் தேடிப் பணத்தைப் புதைத்துவைத்துக்
கேடுகெட்ட மானிடரே கேளுங்கள் – கூடுவிட்டுங்(கு)
ஆவிதான் போயினபின் யாரே அனுபவிப்பார்
பாவிகாள் அந்தப் பணம்
விளக்கம்: அடுத்தவருக்கு துன்பம் விளைவித்து, ஓடி ஓடி பணத்தை தேடும் கேடு கேட்ட மனிதர்களே கேளுங்கள், உங்கள் உயிர் பிரிந்து போகும் வேளையில் பணம் உங்களுடன் வராது, அதை யாரோ அனுபவிப்பார்கள். ஆதலால் உயிருடன் இருக்கும் போதே பணத்தை நல்ல காரியங்களுக்கு செலவு செய்யுங்கள்.
வெண்பா 23
வேதாளம் சேருமே வெள்ளெருக்குப் பூக்குமே
பாதாள மூலி படருமே – மூதேவி
சென்றிருந்து வாழ்வளே சேடன் குடிபுகுமே
மன்றோரம் சொன்னார் மனை
விளக்கம்: நீதிமன்றத்தில் பொய் சாட்சி சொல்பவர் வீட்டில், அவர்கள் வாழ்வில் ஒருபோதும் நல்லவை நடக்காது. அவர்களது வீட்டில் பேய்கள் குடிபுகும். வெள்ளெருக்குச் செடி, கள்ளிச் செடி போன்ற நஞ்சுள்ள கொடிகள் முளைக்கும். பாம்பு குடியேறும். ஆதலால் நியாய, அநியாயங்களை அலசி ஒருவரின் பிரச்சனையை தீர்க்க உதவும் வழக்காடு மன்றத்தில் நாம் பொய் சாட்சி சொல்லக்கூடாது. உண்மையைக் கூறி நடுநிலை வகிக்க வேண்டும்.
வெண்பா 24
நீறில்லா நெற்றிபாழ்; நெய்யில்லா உண்டிபாழ்
ஆறில்லா ஊருக் (கு) அழகுபாழ் – மாறில்
உடன்பிறப் பில்லா உடம்புபாழ்; பாழே
மடக்கொடி இல்லா மனை
விளக்கம்
கடவுளை வணங்கி திருநீரூ அணியாத நெற்றிக்கு அழகில்லை. நெய்யில்லாமல் உண்ணும் உணவு சுவையிருக்காது. நீர் வளம் தரும் ஆறு இல்லாத ஊர் அழகாக இருக்காது. அன்புடைய உடன் பிறப்புக்கள் இல்லாத வாழ்க்கை சந்தோசமாக மகிழ்வாக இருக்காது. அதுபோல நல்ல பண்புள்ள மனைவி இல்லாத வீடு செழிப்பின்றிப் பாழடைந்து போகும்.
வெண்பா 25
ஆன முதலில் அதிகம் செலவானால்
மானம் அழிந்து மதிகெட்டுப் – போனதிசை
எல்லார்க்கும் கள்ளனாய் ஏழ்பிறப்பும் தீயனாய்
நல்லார்க்கும் பொல்லனாம் நாடு
விளக்கம்: ஒருவன் தன் வருவாயை விட அதிகம் செலவு செய்தால், அவன் கடன் வாங்கி தன் மானத்தை இழந்து, வருந்த வேண்டிய சூழல் ஏற்படும். போகும் திசை எல்லாம் அவனை எல்லாரும் திருடனைப்போல் பாவித்து அவனிடம் பேச தவிர்ப்பர். ஏழு பிறப்புக்கும் தீயவனாய், நல்லவர்களுக்கு ஆகாதவனாய் மாறிவிடுவான். ஆதலால் வருவாய்க்கு அதிகமாக செலவு செய்யாது கட்டுப்பாடோடு வாழ்வோமாக
வெண்பா 26
மானம் குலம் கல்வி வண்மை அறிவுடைமை
தானம் தவர்உயர்ச்சி தாளாண்மை – தேனின்
கசிவந்த சொல்லியர்மேல் காமுறுதல் பத்தும்
பசிவந்திடப் பறந்து போம்
விளக்கம்: ஒருவனுக்கு பசி வரும்போது அவனிடத்தில் உள்ள சிறந்த குணங்கள் அனைத்தும் போய்விடும். அதாவது மானம், குலப்பெருமை, கல்வி, வலிமை, அறிவு, கொடை, தவம், பெருந்தன்மை, முயற்சி, ஆசை ஆகிய பத்தும் மறந்து பசியைப் போக்கும் வழியை மட்டுமே மனம் நாடும்.
வெண்பா 27
ஒன்றை நினைக்கின் அதுஒழிந்திட் டொன்றாகும்
அன்றி அதுவரினும் வந்தெய்தும் – ஒன்றை
நினையாத முன்வந்து நிற்பினும் நிற்கும்
எனையாளும் ஈசன் செயல்
விளக்கம்: ஒரு பொருளை வேண்டும் என்று எண்ணும்போது அது கிடைக்காமல் வேறு ஓன்று கிடைக்கலாம். அல்லது அதுதான் வந்து சேர வேண்டும் என்ற விதி இருந்தால் அது கூட கிடைக்கலாம். எதிர்பாராத ஒன்று நமக்கு கிடைத்தாலும் கிடைக்கலாம். எல்லாம் ஈசன் செயல். மனிதர்களின் விருப்பப்படி எல்லாம் நடப்பதில்லை. அந்த இறைவனின் விதிப்படிதான் அனைத்தும் நடக்கும்.
வெண்பா 28
உண்பது நாழி உடுப்பது நான்குமுழம்
எண்பது கோடி நினைந்து எண்ணுவன – கண்புதைந்த
மாந்தர் குடிவாழ்க்கை மண்ணின் கலம்போலச்
சாந்துணையும் சஞ்சலமே தான்
விளக்கம்: மனிதன் உண்பது தனது வயிற்றுக்கு அளவான உணவு மட்டுமே. உடுக்க நான்கு முழம் போதுமானது. ஆனால் நாம் ஆசைப்படுவது எண்பது கோடி விஷயங்கள். அதாவது அளவுக்கு அதிகமானவை. கிடைப்பதை வைத்து போதும் என்ற மனநிலையில் வாழாத மனிதரின் வாழ்க்கையில் எப்போதும் துன்பமே நிலைக்கும். ஆதலால் இருப்பதை வைத்துக்கொண்டு வாழப் பழகிக் கொள்ளவேண்டும்.
வெண்பா 29
மரம்பழுத்தால் வௌவாலை வாவென்று கூவி
இரந்தழைப்பார் யாவருமங் கில்லை – சுரந்தமுதம்
கற்றா தரல்போல் கரவாது அளிப்பரேல்
உற்றார் உலகத் தவர்
விளக்கம்: ஒரு மரம் பழுத்தால் அது பறவைகளையோ, வௌவாலையோ கூவி அழைக்க வேண்டிய அவசியமில்லை. அவை தாமாகவே அம்மரத்தைத் தேடி வரும். கன்று போட்ட பசு மாடானது பாலை எப்போது சுரக்கும். அதுபோல எல்லோருக்கும் உதவுபவர்களை எல்லோரும் சென்று கூடி மகிழ்ந்து உறவாடுவர்.
வெண்பா 30
தாம்தாம்முன் செய்தவினை தாமே அனுபவிப்பார்
பூந்தா மரை யோன் பொறிவழியே – வேந்தே
ஒறுத்தாரை என்செயலாம் ஊரெல்லாம் ஒன்றா
வெறுத்தாலும் போமோ விதி
விளக்கம்: ஒருவர் தன்னுடைய முற்பிறப்பிலே செய்த நல்வினை தீவினையின் பயனை இப்பிறப்பில் அனுபவிப்பர். எல்லாம் அந்த விதிப்பயன் படியேதான் நடைபெறும். ஒருவன் நமக்கு தீங்கு செய்யின் அது நாம் செய்த முன் பிறவியின் வினை என்று அறிந்து கொள்வோமாக. ஒவ்வொருவரும் தம் வினையைத் தாமே அனுபவிப்பர்.
வெண்பா 31
இழுக்குடைய பாட்டிற்(கு) இசைநன்று; சாலும்
ஒழுக்கம் உயர்குலத்தின் நன்று – வழுக்குடைய
வீரத்தின் நன்று விடாநோய்; பழிக்கஞ்சாத்
தாரத்தின் நன்று தனி
விளக்கம்: இலக்கண பிழைகள் உள்ள பாட்டு எழுதுவதை விட, தனி இசை சிறந்தது. உயர் குலத்தில் பிறந்து ஒழுக்கம் தவறுவதை விட உயிரை விடுவது சிறப்பு. கோழையாக போர்க்களம் சென்று புறமுதுகிட்டு ஓடி உயிரை விடுவதை விட தீராத வியாதியினால் உயிர் போவது நல்லது. தவறு செய்தால் பழிநேருமே என்று அஞ்சாமல் தவறு செய்யும் பெண்ணுடன் வாழ்வதை விட தனியாக வாழ்வது நல்லது.
வெண்பா : 32
ஆறிடும் மேடும் மடுவும்போ லாம்செல்வம்
மாறிடும் ஏறிடும் மாநிலத்தீர் – சோறிடும்
தண்ணீரும் வாரும் தருமமே சார்பாக
உண்ணீர்மை வீறும் உயர்ந்து
விளக்கம்: ஆறு ஓடிவரும் பாதையில் உண்டாக்கும் மேடும் பள்ளமும் போல, நம்முடைய செல்வம் ஒருநாள் அதிகமாகும் அல்லது குறையும். பூமியில் வாழும் மனிதர்களே இதை உணர்ந்து உங்களிடம் செல்வம் இருக்கும் போதே, பசி என்று வந்தவருக்கு அன்னம் இடுங்கள். தாகம் என்று வந்தவருக்கு தண்ணீர் கொடுங்கள். நீங்கள் செய்யும் தானமும் தர்மமும் எப்போதும் உங்களைக் காக்கும். அதுவே உங்கள் உயிர் சிறப்படையும் உபாயம் ஆகும்.
வெண்பா 33
வெட்டெனவை மெத்தனவை வெல்லாவாம்; வேழத்தில்
பட்டுருவும் கோல்பஞ்சில் பாயாது – நெட்டிருப்புப்
பாரைக்கு நெக்குவிடாப் பாறை பசுமரத்தின்
வேருக்கு நெக்கு விடும்
விளக்கம்: பெரிய யானையின் மீது அம்பு பாய்ச்சினால் அது அதைக் கொன்று விடும். அதே அம்பை பஞ்சு மூட்டையில் எறிந்தால், அது பஞ்சில் சிக்கி உள்ளே நுழையாது. கடிய கடப்பாரைக்கு உடையாத பெரிய பாறை, சிறிய செடியின் வேர் ஊன்றி வெடித்து உடைந்து விடும். அதுபோல கண்டிப்பான குணங்களாலும், கடுமையான சொற்களாலும் ஒரு காரியத்தை சாதிக்க முடியாது. மென்மையாக அன்புடன் பழகினால் எல்லாவற்றையும் சாதிக்கலாம். கடுமையான விஷயங்களையும் மிகவும் எளிதாகச் சாதிக்கலாம்.
வெண்பா 34
கல்லானே ஆனாலும் கைப்பொருள்ஒன் றுண்டாயின்
எல்லாரும் சென்றங் கெதிர்கொள்வர் – இல்லானை
இல்லாளும் வேண்டாள்; மற் றீன்றெடுத்த தாய்வேண்டாள்
செல்லா(து) அவன்வாயிற் சொல்
விளக்கம்: ஒருவன் கல்வி கற்கவில்லை என்றாலும், அவன் கையில் பொருள், செல்வம் இருந்தால் அவனுடன் எல்லாரும் சென்று உறவாடுவர். கையில் பணம் இல்லாதவனை வீட்டில் இருக்கும் மனைவியும் மதிக்க மாட்டாள், பெற்றெடுத்த தாயும் வேண்டாள். அவன் சொல்லும் வார்த்தையையும் யாரும் மதிக்க மாட்டார்கள்.
வெண்பா 35
பூவாதே காய்க்கும் மரமுள மக்களுளும்
ஏவாதே நின்றுணர்வார் தாமுளரே – தூவா
விரைத்தாலும் நன்றாகா வித்தெனவே பேதைக்கு
உரைத்தாலும் தோன்றா(து) உணர்வு
விளக்கம்: ஆல், அரசு, அத்தி, பலா போன்ற பூ பூக்காமல் காய்க்கும் மரங்கள் உள்ளன. அது போல் ஏவல் செய்வதற்கு முன், குறிப்பறிந்து வேலை செய்யும் வேலைக்காரர்களும் உள்ளனர். இதற்கு மாறாக, தூவி விதைத்தாலும் முளைக்காத விதைகள் உள்ளன. அது போல மூடர்களுக்கு எப்படி உரைத்தாலும் அவர்கள் மாற மாட்டார்கள். தொடர்ந்தும் கெட்ட, தீய செயலிலேயே ஈடுபடுவர்.
வெண்பா : 36
நண்டுசிப்பி வேய்கதலி நாசமுறுங் காலத்தில்
கொண்ட கருவளிக்குங் கொள்கைபோல்-ஒண்டொடீ
போதந் தனங்கல்வி பொன்றவருங் காலம்அயல்
மாதர்மேல் வைப்பார் மனம்
விளக்கம்: நண்டு, முத்துச்சிப்பி, மூங்கில், வாழை அவை அழியும் காலம் வந்தவுடன் முறையே தம்முள் இருக்கும் குஞ்சு, முத்து, அரிசி, காய் ஆகியவற்றை வெளிப்படுத்தி தாம் அழியும். அது போல ஒருவனுக்கு கல்வி, பதவி, பண்பு, பெயர், புகழ், செல்வம் ஆகியவை அழியும் வேளை வரும்போது தமது மனைவி அல்லாத பிற பெண்கள் மீது ஆசை கொள்வார்கள். அத் தொடர்புகள் அவர்களது வாழ்க்கையைப் பாழாக்கும்.
வெண்பா 37
வினைப்பயனை வெல்வதற்கு வேதம் முதலாம்
அனைத்தாய நூலகத்தும் இல்லை – நினைப்பதெனக்
கண்ணுறுவது அல்லால் கவலைப்படேல் நெஞ்சேமெய்
விண்ணுறுவார்க் கில்லை விதி.
விளக்கம்: நாம் முற்பிறவியில்ச் செய்த பாவம், புண்ணியம் ஆகிய இரு வினைப் பயன்களை போக்குவதற்கான உபாயம் வேதம் முதல், அனைத்து நூல்களிலும் இல்லை. அவற்றை அனுபவித்தே தீரவேண்டும். இருந்தாலும் உண்மையான வீட்டு நெறியில் (பண்பான குணங்களோடு) இருப்பவருக்கு விதி இல்லை என்பதை உணர்ந்து கொள். ஆதலால் மனமே நீ கவலைப் படாதே.
வெண்பா 38
நன்றென்றும் தீதென்றும் நானென்றும் தானென்றும்
அன்றென்றும் ஆமென்றும் ஆகாதே – நின்றநிலை
தானதாம் தத்துவமாம் சம்பறுத்தார் யாக்கைக்குப்
போனவா தேடும் பொருள்
விளக்கம்: இது நல்லது, இது கெட்டது, இதனை யான் செய்தேன். இதனை அவன் செய்தான் என்ற வேறுபாடு இல்லாத பற்ரற்ற நிலையே ஞான நிலையாகும். அதுவே முத்தியைக் கொடுக்கும். தன்னுள்ளே உள்ள மெய்ப்பொருளை, இறைவனை வெளியே தேடுவதானது புல் அறுப்பவர் அப்புல்லுக் கட்டைக் கட்ட அப்புல்லைத் திரித்துக் கட்டுவதை விதித்து வெளியே கயிற்றுக்கு அலைவதக்கு ஒப்பானது.
வெண்பா 39
முப்பதாம் ஆண்டளவில் மூன்றற்று ஒருபொருளைத்
தப்பாமல் தன்னுள் பெறானாயின் – செப்புங்
கலையளவே ஆகுமாம் காரிகையார் தங்கள்
முலையளவே ஆகுமாம் மூப்பு.
விளக்கம்: ஒருவன் எத்தனை தான் கல்வி கற்றாலும், அவனது முப்பது வயதிற்குள் ஆணவம், கன்மம், மாயை என்ற மும் மலங்களை கடந்து இறைவனை உணராமல் இருப்பனாகில் அவன் எவ்விதமான இறை அருளும் இல்லாமல், தான் கற்ற கல்வி அறிவுடனேயே இருப்பான். இச் செயலானது, திருமணமாகாத வயதான பெண்களால் யாருக்கும் இன்பமில்லாமல் இருப்பதற்கு ஒப்பானது.
வெண்பா 40
தேவர் குறளும் திருநான் மறைமுடிவும்
மூவர் தமிழும் முனிமொழியும் – கோவை
திருவா சகமும் திருமூலர் சொல்லும்
ஒருவா சகமென் றுணர்.
விளக்கம்: தெய்வப் புலவர் திருவள்ளுவர் எழுதிய திருக்குறளும், இருக்கு, யசுர், சாமம், அதர்வணம் ஆகிய நான்கு வேதங்களின் முடிவும், அப்பர், சுந்தரர், சம்பந்தர், ஆகிய மூவர் பாடிய தேவாரமும், மாணிக்க வாசகர் பாடிய திருவாசகமும், திருக்கோவையும், திருமூலர் பாடிய திருமந்திரமும் ஆகிய நூல்கள் சொல்லும் பொருள்கள் அனைத்தும் அந்த ஒரு இறைவனையே குறிப்பிடுகின்றன என்பதனை உணர்ந்து வாழ்ந்துகொள்.
— பகுதி 5 முற்றும் —
ஒளவையாரின் பாடல்கள் விளக்கங்களுடன் பின்வரும் பகுதிகளாக இணைத்துள்ளோம்
- ஒளவையார் வரலாறு
- ஒளவையார் நாலு கோடிப் பாடல்கள் – பகுதி 1
- ஒளவையார் ஆத்திசூடி – பகுதி 2
- ஒளவையார் கொன்றை வேந்தன் – பகுதி 3
- ஒளவையார் நல்வழி – பகுதி 4
- ஒளவையார் மூதுரை – பகுதி 5
- ஒளவையார் ஞானக்குறள் – பகுதி 6
- ஒளவையார் விநாயகர் அகவல் – பகுதி 7
கு சிவகுமாரன் ([email protected])
— அன்பே சிவம் —